IVN-wandeling – Vleutse Kampen – Best – Paddestoelen en herfstkleuren

DE IVN-WANDELING LEIDT JE DOOR EEN KEMPENLANDSCHAP DAT BESTAAT UIT KLEINE PERCELEN, DIE OMHEIND ZIJN DOOR EEN HEK, SLOOT OF HEG, EEN HOUTWAL OF EEN RIJ POPULIEREN.

Dit landschap bestond uit kleine percelen, omheind door een sloot of heg, een houtwal of een rij populieren. Kamp stamt van het Latijnse woord campus, dat vlak of afgegrensd veld betekent. In de benamingen Vleutsche Kampen en Molenkampen is het deels bewaard gebleven landschap terug te vinden. Tot ongeveer 1800 lieten boeren hun schapen overdag grazen op de wat verderaf gelegen heide, die in gemeenschappelijk bezit was en Gemeynt werd genoemd. In de avond werden de dieren teruggehaald naar een stal bij de boerderij, waar hun uitwerpselen vermengd werden met heidestrooisel. Op het einde van de winter stonden de schapen met hun koppen bijna tegen het dak van de potstal. Dat was het moment dat de stal werd uitgemest. In het voorjaar verspreidden de boeren de mest over de akkertjes en weilanden, die dicht rond de boerderijen lagen. Vanaf 1860 begonnen de jonge ontginningen in een deel van de onvruchtbare, woeste heide. Van het gemeenschappelijke gebied werden kleine percelen aan particulieren gegund, met de verplichting het te omheinen. Op de hoge en drogere gronden kwamen de akkertjes en op de lager gelegen, nattere gronden weilandjes. Ook werd er hakhout geplant en waren er percelen waarop hout werd geteeld voor de verkoop en het maken van klompen. In die tijd kwam kunstmest op en nam de betekenis van dierlijke mest sterk af. Ook al is dit een landschap van jonge ontginningen, toch zijn er bewijzen van zeer vroege bewoning. Er is namelijk een grafheuvel uit de Bronstijd (3.000 tot 800 jaar v.Chr.) gevonden! Na de ruilverkaveling halverwege de 20e eeuw werden percelen ruimer en rendabeler in gebruik. In de omgeving zijn grote boomkwekerijen gevestigd, naast melkveehouderijen (koeien), akkerbouw (mais) en intensieve veehouderij (varkens en kippen). Verder is hier ook nog bos, met name in het gebied van Brabant Water.

Je loopt hier door een deel van het 34 ha. grote gebied van Brabant Water. Kraanwater wordt gewonnen uit grondwater dat duizenden jaren oud is. Het is ooit als sneeuw, regen of hagel gevallen en de bodem in gezakt. Om het water te bereiken zijn 26 putten geslagen tot 249 meter diep. Het vergt veel inspanning om drinkwater bij iedereen thuis te krijgen. Misschien dat deze wetenschap (en de verdroging en verspilling van water) aanleidingen vormen om het gemiddelde gebruik van 119 liter per persoon per dag eens kritisch te overdenken! Doordat Brabant Water haar waterwingebieden natuurlijk beheert, ontstaan gebieden die de biodiversiteit een positieve impuls geven.

Onder een beuk groeit meestal niet veel vanwege zijn dichte bladerdak en het looizuurrijke blad. Vaak staan er paddenstoelen in de buurt, zoals de rodekoolzwam, de geelwitte en de beukenrussula, de echte tonderzwam en de porseleinzwam; de vliegenzwam, panteramaniet en de groene knolamaniet zijn giftig.