De route laat het wonderschone gebied rond Oosterbeek zien. Vroeg opstaan loont, het licht was prachtig en de focus lag deze ochtend op het foto’s maken. Op de rand van de stuwwal loop je van hoog, met bossen en parken, naar laag, de uiterwaarden en polder aan de Rijn. En daarna weer naar hoog, de landgoederen en bossen.

We wandelen van hoog naar laag, van de bosrijke stuwwal naar de uiterwaarden en weer omhoog naar het glooiende landschap. Eerst over brede beuken- en eikenlanen door de Bilderbergbossen en de Sonnenbergbossen. Na het oversteken van de Utrechtseweg komen we langs het Airbornemuseum en via Park Hartenstein bereiken we Landgoed de ‘Hemelse Berg’. We lopen langs de mooie, diepliggende sprengenbeek. De sprengkop wordt de ‘Hel’ genoemd, de spreng loopt uit in de Eendjesvijver. Nog een laatste klimmetje de berg op en dan dan liggen daar de uiterwaarden van de Rijn al te schitteren. Op het prachtige kerkepad langs de rand van de bebouwing hebben we weidse uitzichten over de Rosandepolder. We horen het gegak van ganzen en nog eens ganzen. De graslanden ogen hier niet strak, maar prettig hobbelig en rommelig. Knotwilgen, slootjes en sluisjes geven het landschap een bijzonder karakter. De wandeling gaat over grasdijkjes in de richting van de spoorbrug over de Rijn. We maken nog een laatste slinger door de uiterwaarden en dan steken we over smalle voetpaadjes van Landgoed Mari’endaal weer door naar de hogergelegen stuwwal. Over brede bomenlanen lopen we langs de bosranden en de open velden van Landgoed Boschveld terug naar het station.

Lange lanen, beuken en herfstbaderen.

Historische grond waar eens de vrede werd gesloten.

Een kabbelende beek en altijd stromend water.

Weidse uitzichten met zicht op de stuwwal en Rijn.

Een glooiende overgang naar de stuwwal.

Bos en nog eens bos.

Een van de oudste kerken van Nederland op een schilderachtige plek.