De wandeling voert je over mooi natuurschoon en prachtige onverharde wegen van Gemert naar Aarle-Rixtel. Vanuit Gemert passeer je het Hagelkruis, ter bescherming van de gewassen in vroegere tijden, en loop je over een lange zandweg tussen de velden richting de zendmast ‘De Wortel van de Mortel’. Bij buurtschap Gortel duik je na de Snelle Loop de Gortelse Bossen in. Al snel volgt hierna natuurgebied De Biezen waar je over schattige bruggetjes en smalle paden in het groen het natte gebied doorkruist. Een aparte plek is het kruisbeeld op enige afstand van het missieklooster Heilig Bloed. Een verlaten plaats aan de rand van de Biezen, sereen en stil. De wandeling gaat over de omlegging van de Zuid-Willemsvaart, de meanderende Aa en de Zuid-Willemsvaart naar Aarle-Rixtel waar je de Klokkengieterij, het beeld van de gildebroeder en het bronzen beeld bij de kerk ziet. Ondanks dat eerdere etappes minder mooi waren, is deze etappe van Ons Kloosterpad echt heel mooi. Met veel natuurschoon en onverharde wegen van de ene katholieke erfenis naar de andere is deze wandeling echt de moeite waard. Een snelle busverbinding brengt je terug naar Gemert.

De meeste Brabantse kloosters waarin broeders en zusters aanwezig zijn, liggen in het oosten van de provincie. In 2021 is er een 330 kilometer lang wandelpad samengesteld: Ons Kloosterpad. Het is 330 kilometer lang en bestaat uit vijftien etappes. Wandelend langs vijftig (voormalige) kloosters en abdijen en door de prachtige natuur rondom, maak je kennis met het kloosterleven in Noord-Brabant. Om wandelaars van Ons Kloosterpad op weg te helpen is er een Bindboek. Deze gids verbind je met verhalen, beelden, overwegingen en herinneringen aan de bijzondere plekken langs Ons Kloosterpad. In het boek worden de etappes beschreven. Maar het bindboek wil ook een inspiratieboek zijn, met opvallende weetjes, aansprekende kunstfoto’s en bijzondere interviews met mensen die wonen en werken in de kloosters.

Edelman Rutger van Gemert (ca. 1150 – ca. 1220) trad tijdens zijn leven toe als ridder van de Duitse Orde. Na zijn dood liet hij zijn bezittingen aan de orde na, en vielen Gemert en Handel onder hun gezag. De Duitse Orde was een geestelijke ridderorde met vestigingen in Duitsland, Oostenrijk, Polen en de Baltische staten. Gemert viel hierdoor niet onder de hertog van Brabant, maar was voor bijna zes eeuwen een zelfstandig staatje in Nederland. De commanderij Gemert groeide uit tot een belangrijke en rijke commanderij. In 1391 werd begonnen met de bouw van het kasteel. Vanaf de 16e tot de 18e eeuw werd de commanderij een belangrijk regionaal geestelijk centrum, met vanaf de 16e eeuw een eigen Latijnse school. In 1794 kwam er een einde aan de vrijstaat. Het lot van het kasteel was lange tijd ongewis. Na de huisvesting van een machinale katoenspinnerij, werd het eind 19e eeuw gekocht door Jezuïeten. In 1916 betrokken de paters en broeders van de Congregatie van de Heilige Geest (Spiritijnen) het kasteel. Ook zij hebben inmiddels het kasteel verlaten. Het hoofdgebouw van Kasteel Gemert is gebouwd in 1740 op de resten van de middeleeuwse kelders. Voor het hoofdgebouw ligt het oudste gedeelte, de voormalige donjon uit 1548. Je betreedt het terrein door het poortgebouw van omstreeks 1600. Rondom het kasteel liggen de tuinen en landerijen van het kasteel.

Een hagelkruis stond midden in de akkers om hagel en andere vormen van onweer weg te houden van de oogst en deze zo te beschermen. Het was een veelvoorkomend middeleeuws gebruik. In Brabant is er één hagelkruis bewaard gebleven, in Aarle-Rixtel. In 1996 werd in Boekent, een voormalige buurtschap ten zuiden van Gemert, het huidige hagelkruis geplaatst.

Tussen de velden ten noordoosten van Aarle-Rixtel ligt Missieklooster Heilig Bloed. De congregatie van de Missiezusters van het Kostbaar Bloed vond haar oorsprong in Zuid-Afrika aan het einde van de negentiende eeuw. De belangrijkste taak van de zusters was het verkondigen van het geloof in de wereld. Om de zusters voor te bereiden op het zware missiewerk werd een klooster gesticht in het Duitse Kirchherten. In 1902 verhuisden ze naar Brabant. De steen die bij de bouw is geplaatst en het jaartal 1902-1903 heeft is vanwege die afkomst in het Duits geschreven. De inwoners van Aarle-Rixtel leerden de zusters vooral kennen via hun werk in de omgeving. Ze werkten in de wijkverpleging, de ouderenzorg en verzorgden muzieklessen.

Het complex is gebouwd naast een negentiende-eeuwse langgevelboerderij, waar nog steeds een melkveehouderij in is gevestigd. Een gedeelte van de boerderij is in 2008 omgebouwd tot horecagelegenheid. Aangrenzend aan het klooster ligt de kloostertuin met doorkijkjes over de velden waar de zusters ook voedsel verbouwden. Via een kruisweg loop je naar de begraafplaats. Op het terrein bevindt zich ook een Lourdesgrot uit 1907.

Onze Lieve Vrouwe Presentatiekerk is een zogenaamde waterstaatskerk. In 1798 werd het katholicisme weer toegestaan, en werd besloten dat de oude hoofdkerk in eigendom kwam van de grootste geloofsgemeenschap op die plek. De katholieken hadden sinds 1648 geen kerk meer, hoogstens een schuilkerk of schuurkerk. Dat betekende dat er vaak één kerk tekort was. Tussen 1824 en 1875 was er daarom een regeling waardoor kerken met financiële steun van de landelijke overheid gebouwd konden worden. Het ontwerp en de bouw van deze kerken moest goedgekeurd en gecontroleerd worden door ingenieurs van het ministerie van Waterstaat, vandaar de naam waterstaatskerk.

Biezen is een beheersobject van het Staatsbosbeheer dat op zich deels bevindt in de gemeente Laarbeek en deels in Gemert-Bakel. Het is een gebied met welig begroeide natte loofbossen op lemige bodem in de gemeente Laarbeek, in een rustig gebied op korte afstand van het Missieklooster van Aarle-Rixtel. Er is aanplant van populieren, droog eikenbos en broekbos. Er liggen ook schrale en bloemrijke graslanden. Het bestaat uit ook nog enkele apart gelegen landschapselementen en botanisch rijke schraalgraslandjes waar onder meer de vleeskleurige orchis groeit. Het hele gebied watert (deels via de Esperloop) af naar de Snelle Loop, die voorbij Gemert uitkomt op de rivier de Aa.

De Snelle Loop is een beekje in de Nederlandse provincie Noord-Brabant, dat tegenwoordig afwatert van het Defensiekanaal en van daar uit naar het westen stroomt. De Snelle Loop vormt de gemeentegrens tussen de gemeenten Laarbeek en Gemert-Bakel, en meer naar het oosten vormde ze over enige kilometers de grens tussen de voormalige gemeenten Bakel en Milheeze en Gemert. Het rechte karakter van de beek is geen gevolg van de kanalisatie, maar grotendeels origineel. De Snelle Loop is dan ook geen natuurlijke beek, maar een gegraven waterloop. De Snelle Loop was voorheen een dubbele waterloop met daartussen een hoge wal. Het is van oorsprong een landweer aangelegd in de Middeleeuwen rond 1370. De landweer verliep vanaf de Bakelse buurtschap Grotel tot aan de Aa. De wal en de dubbele loop zijn in de 20ste eeuw geheel verdwenen tussen de Beeksedijk en de Aa, maar de wal vanaf Grotel tot aan de Beeksedijk bestaat nog steeds.