Wandelen door oneindig laagland – Dordrecht – Wandelen door de Zuilespolder

De wandeling vanaf het Biesboschcentrum laat je je vooral water en wilgenbos zien met de Biesboschnatuur in de hoofdrol. Je kijkt vanaf de rivierdijk over de Beneden-Merwede, loopt over gras door de Zuilespolder en bereikt daarna over de Moldiepdijk weer het Biesboschcentrum. Meerdere beversporen, de mooiste knotwilgen, dijkjes en polderland.

Recreatiegebied De Hollandse Biesbosch bij het Biesboschcentrum bevindt zich aan de rand van Nationaal Park De Biesbosch. Het is een uitgestrekt natuurrecreatiegebied waar je vrij kunt wandelen over verharde en onverharde paden. Er is een grote zwemvijver met strandjes en speelvoorzieningen, een restaurant met een zonnig terras, een dagcamping en een Speelbos. Het is gelegen in de Sliedrechtse Biesbosch is het meest noordelijk gelegen deel van de Biesbosch en wordt begrensd door de Beneden Merwede in het noorden, de Nieuwe Merwede in het zuiden, het Wantij in het westen en de Boven Merwede in het oosten. Door de afsluiting van het Haringvliet kwam er een einde aan de voorheen significante getijdenverschillen in de Biesbosch. Sindsdien is de Sliedrechtse Biesbosch het enige deel van de Biesbosch dat nog steeds een relatief groot getijdenverschil kent.

De Beneden-Merwede vormt de benedenloop van de rivier de Merwede in de Zuid-Holland. Het traject begint bij Boven-Hardinxveld, waar de Boven-Merwede zich splitst in een grotere zuidelijke tak, de Nieuwe Merwede, en de noordelijke Beneden-Merwede. Bij Dordrecht splist de Beneden-Merwede zich in de Noord (naar rechts) en de Oude Maas (naar links). De totale lengte van de Beneden-Merwede bedraagt 14,9 kilometer.

De Hel en Zuilespolder ligt in ‘De Hollandse Biesbosch’, een natuur- en recreatiegebied aan de oostkant van de stad Dordrecht. De ‘Hel en Zuiles’ is een typische graslandpolder waar je uitkijkt over een puur Hollands landschap. Wandelend over de dijk van de polder heb je een prachtig uitzicht over de kreken en wilgenvloedbossen van de ruige Biesbosch. De Hel- en Zuilespolder heeft eeuwenlang een landbouwfunctie gehad. Het is een van de polders die al snel na de St. Elisabethsvloed boven water kwam. In de buitendijkse sloten en kreken kun je bij laag water langs de randen van het riet modderplaatjes zien liggen, het begin van nieuw land.

Er leven bijna 300 bevers in Nationaal Park De Biesbosch. Je herkent ze aan hun bruine vacht en platte staart en je kunt ze in de hele Biesbosch tegenkomen. Het is het grootste knaagdier van Europa en een van de grootste knaagdieren ter wereld. In de Biesbosch zijn tussen 1988 en 1992 42 bevers uitgezet. De eerste exemplaren waren afkomstig uit het Elbegebied in de toenmalige DDR. Er leefden na een aanvankelijk moeizame start vanaf 1988, met veel sterfte, in het jaar 2000 circa 100 exemplaren. De Biesbosch blijkt geen ideale biotoop: de beverterritoria zijn er groot (een teken dat er per oppervlakte-eenheid niet zoveel te eten te vinden is) en in dode bevers wordt erg veel cadmium in de lever en de nieren aangetroffen, afkomstig uit de wilgenbast, die het hoofdbestanddeel van hun dieet in de Biesbosch uitmaakt. Wilgen concentreren dit zware metaal uit de bodem. Ook worden er in de Biesbosch belangrijk minder jongen geboren dan op andere locaties, zodat de populatie maar langzaam groeit.

De Helsluis is een schutsluis met puntdeuren tussen de Beneden Merwede en de Helsloot. Gewoonlijk staat het water aan de buitenkant – de kant van de Beneden Merwede – hoger dan aan de binnenkant. Het komt toch zo af en toe voor, dat het water aan de binnenkant hoger staat. Normaal gesproken zou er dan niet kunnen worden geschut, omdat de sluis geen dubbele deuren heeft. Maar deze sluis kan dan toch tegen het getij in schutten. Het pittoreske sluisje ligt in het groen verscholen en is alleen te water, te voet of per fiets bereikbaar. Het wordt voornamelijk gebruikt door de recreatievaart, die zijn weg dan vervolgt via de Helsloot en de Kikvorschkil naar de Ottersluis die naar de Nieuwe Merwede schut.