We lopen in stedelijk gebied met voor mij de Bijlmer als hoogtepunt. De massale flats blinken eigenlijk uit in lelijkheid maar de saamhorigheid en multiculturele samenleving is voelbaar. Op zaterdagmorgen de lokale markt met vele exotische producten en alom gezelligheid. Een knipoog, een hart welkom en een praatje, ook dat is de Bijlmer, ik voelde me er echt thuis. Verder ook veel groen met het Nelson Mandelapark en de Riethoek. Langs de flanken van wat echt het einde van Amsterdam is, loop je met links de bebouwing en rechts de polder richting Abcoude. Stedenbouwkundig is het verschil met Holendrecht interessant waar als tegenreactie op de Bijlmer meer groen is en waar de bebouwing lager en knusser is. Wil je Amsterdam leren kennen, dan moet je deze wandeling lopen.

Alex Buis over deze route: ‘Etappe 12 gaat Zuidoost in, te beginnen in de Bijlmer, waar in 1968 de eerste flats werden opgeleverd. De wijk was oorspronkelijk bedoeld voor wat rijkere Amsterdammers die op zoek waren naar een betere en grotere woning, maar werd al snel een no-go-area. De laatste jaren is er echter veel ten goede veranderd in de Bijlmer. Dat het een multiculturele wijk is proeven we allereerst in het gezellige winkelcentrum de Amsterdamse Poort, waar u zich tegoed kunt doen aan veel exotische gerechten (neemt u even een kijkje in de Shopperhal, even voor het Anton de Komplein). Daarna gaat de route eerst door de vernieuwde Bijlmer en dan door het zogenoemde ‘Bijlmermuseum’. Na het Nelson Mandelapark gaat u onder de snelweg door en komt uit in Gaasperdam. Daarna loopt u langs de veenweiden van de provincie Utrecht en door de natuurgebieden van Groengebied Amstelland, naar de metrohalte Gaasperplas.Deze wandeling is de tweede etappe van een zigzagroute van 260 km door Amsterdam. Het halve Pieterpad als een spaghettisliert binnen de gemeente Amsterdam gepropt, met af en toe een uitstapje daarbuiten. Een route voor wie de stad wil verkennen of voor wie dichter bij huis toch het Lange-Afstands-Gevoel wil beleven als hij niet op weg is naar de Pietersberg of Santiago’

Het Zandkasteel is een beeldbepalend gebouw in de Amsterdamse Poort in de wijk Amsterdam-Zuidoost. Het diende lange tijd als hoofdkantoor van ING. Sinds 2023 is het in gebruik als schoolgebouw en appartementencomplex. Het droeg oorspronkelijk officieel de naam ‘Amsterdamse Poort’. In de volksmond is in de loop der jaren de bijnaam ‘Het Zandkasteel’ ontstaan, refererend aan de zandachtige kleur van de gevel en de expressieve organische vormentaal die aan een zandkasteel doet denken. De vormgeving van het gebouw wordt gekenmerkt door het vermijden van rechte hoeken. Ontwerpers Alberts en Huut voerden destijds de organische stijl. In de organische architectuur worden gebouwen opgevat als organismen. De natuur voorziet daarin in vormen, beelden, verhoudingen en principes die gevolgd dienen te worden om het gebouw optimaal af te stemmen op menselijk gebruik.

Het plein is ontstaan in het kader van de vernieuwing van de Bijlmermeer en in 1989 en 2002 vernoemd naar de Surinaamse verzetsstrijder Anton de Kom. Hij was een Surinaamse anti-koloniale schrijver en nationalist. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij verzetsstrijder in Nederland. Hij was een belangrijk figuur in de onafhankelijdstrijd van Suriname. Hij werd in 1933 gearresteerd waarna zijn aanhangers uit woede zich verzamelden op het Onafhankelijkheidsplein in Paramaribo. Uiteindelijk opende de politie het vuur op hen nadat ze niet weg wilden gaan. Die dag, 7 februari 1933, staat nu nog bekend als Zwarte Dinsdag.

De Stichting Beheer ‘Het Groeiend Monument’ houdt zich bezig met het beheer en onderhoud van het monument dat is opgericht ter nagedachtenis van de vliegramp in de Bijlmermeer. De herinrichting van het door de ramp getroffen gebied bestaat uit vijf verschillende onderdelen. Het omvat naast de eigenlijke gedenkplaats – met ‘de boom die alles zag’ – ook van de ruimte in de directe omgeving van de boom. Samen vormen ze het Groeiend Monument. Rond de boom die de ramp overleefde groeide spontaan een ontmoetingsplek voor betrokkenen bij de vliegramp. Mensen kwamen rond ‘de boom die alles zag ’bij elkaar om hun dierbaren te gedenken. Zij legden bloemen, foto’s en herinneringen bij de boom. Nog steeds is de boom het hart van het Monument.

Het Nelson Mandelapark, tot 23 oktober 2014 het Bijlmerpark geheten, is een stadspark midden in de wijk Bijlmer. In het 43 hectare grote park zijn onder andere sportvelden en een sport- en speelplek, mede ontworpen door jongeren en kinderen uit het stadsdeel. Verder zijn er een vlinderheuvel, een magnoliavallei en waterpartijen. In de bomentuin zijn de nationale bomen van de landen waar de inwoners van Zuidoost oorspronkelijk vandaan komen. Het park is in 2011 opnieuw ingericht, de renovatie was echter controversieel, omdat voor dit project 8.500 bomen moesten wijken. Voor de Bomenstichting en het radioprogramma Vroege Vogels was de heraanleg van het park aanleiding tot het openen van een meldpunt voor bomenkap.

De Gaasperzoom is een park en natuurgebied en is in het begin van de jaren tachtig aangelegd, gelijktijdig met het gereedkomen van de wijk Gein. In een deel van het gebied laat men de natuur haar gang gaan en hier is een wilde vegetatie ontstaan. Sinds 2013 grazen er ook weer een aantal Gasconne runderen. Het wordt door de Amsterdammers als een verrassende wildernisgezien