KIJK ROND BIJ DE MAASHORSTBOEREN
OP HET LOO IN UDEN
Bolle akkers, Groote Wetering en Het Loo
De route Loo voert over de westelijke rand van de Maashorst. Een afwisselend gebied met weilanden, akkers, bos, houtwallen en opvallend veel natte stukken. De drasheid van het land is opmerkelijk aangezien het hier om hoge gronden gaat die op de horst liggen. Nog merkwaardiger is dat de iets westelijker gelegen lage gronden juist een stuk droger zijn.
Het buurtschap met daarbij de kleine, authentieke percelen op de Peelrandbreuk bieden nog hele mooie plekjes. Ook de landbouw heeft hier huisgehouden maar door het natte karakter van het gebied was dit niet overal mogelijk. Daardoor loop je deels door gevarieerde bospartijtjes en kleine landbouwpercelen met bosschages eromheen. Verder bieden de Maashorstboeren hier hun lokale producten aan.
Het Loo
Loo is een buurtschap in de gemeente Uden in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Een loo of lo is een historische benaming in het Nederlandse taalgebied voor een bos. Het gaat dan wel om een specifiek soort bos, namelijk een open loofbosstructuur waarin de mens zijn bestaan vond. Het woord lo of loo is afkomstig van het Germaanse of bosje op hoge zandgrond betekent. Er konden akkertjes in liggen, en ook de nederzetting was niet ver weg. Tevens was het een veeweide. Het onderscheidt zich van andere historische termen voor bos, zoals holt, woud en bussch.
Groote Wetering
De Groote Wetering is op de meeste plekken een kaarsrechte waterloop. Het is moeilijk voor te stellen dat het zo’n 80 jaar geleden nog een onstuimige beek was die veel water afvoerde van het destijds natte heidegebied de Palmen.
Wijstgronden
De roestbruine kleur van de sloot en de aanwezigheid van moerasbos wijst erop dit wijstgronden zijn. Omdat de wijstgronden op een ondergrondse breuk ligt komt het grondwater hier naar boven. Dit water is erg rijk aan ijzer, en dit biedt op zijn beurt weer mogelijkheden voor bepaalde planten en dieren. Door het ijzer heeft het water een roestbruinige kleur.
Mortel
Bij de Mortel kom je langs een nat loofbos dat is aangeplant in een oude leemkuil. De naam ‘mortel’ heeft ook te maken met het winnen van deze bouwstof.
Bolle akkers
Bij de Veldweg zie je nog de bolle akkers van het Menzelsch Veld. Een bolle akker of bolakker is een vanuit het midden glooiende akker. Het effect is kunstmatig ontstaan door een bepaalde wijze van ploegen en had ten doel de afwatering te optimaliseren. Door bij het ploegen de grond steeds perceelinwaarts te keren, bereikte men deze hoogteverschillen.
Maashorstvarkens
Bij het Maashorstvarken worden varkens op een kleinschalige boerderij gehouden grenzend aan het natuurgebied de Maashorst. Hier scharrelen de varkens rond en kunnen ze wroeten naar eikels, takjes en plantwortelen. Er is gekozen voor het oude Engelse Berkshire ras, dit varken wordt gekenmerkt door zijn zwarte vacht met witte pootjes en een witte neus. Dit vriendelijke varken is makkelijk in de omgang en is altijd nieuwsgierig. Een berkshire varken is een ideaal buiten varken. Het scharrelt graag zijn eigen eten bij elkaar. Het sappige en malse vlees van het Berkshire varken staat bekend om zijn marmering en volle zuivere smaak.