De wandeling door de volksbuurten van de hoofdstad van Noord Nederland tegen de klok in begint en eindigt aan de noordzijde van Station Groningen. Via de binnenstad wandelen we richting oosten en beginnen we in het Blauwe Dorp. Een echt tuindorp van kort na de Woningwet van 1901. Grote ruimtelijke eenheid met opvallende boerderijwoningen. Verder naar het noorden naar de Bloemenbuurt. Ook hier verrassend veel en mooi kleurgebruik en verwijzingen naar de Amsterdamse school. Weer noordelijk hiervan bereiken we de Indische Buurt. Met het Deliplein als hoogtepunt. Een intiem woonpleintje, dat volledig omsloten is en alleen bereikbaar via een drietal poorten. We draaien weer naar het zuidwesten. De noordkant van de vooroorlogse wijk de Hoogte is geaccentueerd met strakke nieuwbouw. Hoog aan de noordrand en nieuwe eengezinswoningen aan de zijde van de oude wijk. In boerderijstijl als knipoog naar de vooroorlogse woningen in het Blauwe Dorp. We wandelen verder richting zuidwesten. Ook de Concordiabuurt is relatief kort na de Woningwet van 1901 door de sociale sector gerealiseerd. Paddepoel is hierna een klassiek voorbeeld van de naoorlogse wederopbouw. Inmiddels met de nodig vaak hogere nieuwbouw als impuls om de leefbaarheid te versterken. Tenslotte draaien we richting zuidoosten naar het eindpunt. Kostverloren is zowel kort vóór als kort na de Tweede Wereldoorlog gebouwd. Met een trotse rode haan als verwijzing naar de ‘roots’ van de woningcorporatie. De Badstratenbuurt vormt de afsluiting. De naam verwijst naar het oorspronkelijke gemeentelijke badhuis van 1880. Bittere noodzaak in de tijd van bevolkingsexplosie en beroerde woonomstandigheden zonder dergelijke sanitaire voorzieningen.

De Bloemenbuurt is van rond 1930. Een karakteristieke arbeidersbuurt met alle kenmerken van de Amsterdamse school. Straten en pleinen zijn als samenhangende ruimtes ontworpen, waarbij de bebouwing deze begrenst. Zowel eengezins- als gestapelde woningen. Mooie vormgeving van hoeken en poorten. Let ook op de warme kleuren geel, oranje en groen.

Gebouwd tussen beide wereldoorlogen in opdracht van woningbouwverenigingen en gemeente. De hele buurt bevat kenmerken van zowel de Amsterdamse als de Delftse school. Op het Deliplein komt alles samen wat de Indische buurt zoveel karakter geeft. Alleen bereikbaar via een drietal poorten. Beschut, groen, symmetrisch en de bebouwing vormt de ruimte. Gelukkig is veel van het oorspronkelijk karakter behouden.

Aan de noordzijde sluit nieuwbouw van de wijk af. Hoogbouw als blikvanger bij de entree. Markante nieuwe woningen in moderne strakke architectuur. Inclusief een knipoog naar de boerderijwoningen in het Blauwe Dorp. De Hoogte zelf is een hofje in de beste stijl van het tuindorp. De gevelsteen in de Cortinghpoort verwijst naar het ontstaan rond 1920.

De buurt is gerealiseerd door woningbouwverenigingen tussen beide wereldoorlogen in. De Concordiastraat vormt de centrale as van de buurt met de Ooftstraat als hart, waaromheen de bebouwing gespiegeld is. Fraaie hoekoplossingen op deze T-splitsing. Zorgvuldige details in de gevels. Zoals de vormgeving van de gemetselde lateien boven de woonkamerkozijnen en voordeuren, de doorlopende laag met staand metselwerk onder de goten.

Een klassiek voorbeeld van een wederopbouwwijk. Een aantal blokken vormt een ‘stempel’, die zich een aantal keren herhaalt. In de Grote Beerstraat en nabij het Reitdiep heeft deze naoorlogse wijk stevige injecties middels nieuwbouw gehad. Groningen schuwt hierbij niet om de hoogte in te gaan.

De bouw van deze buurt is kort voor de Tweede Wereldoorlog gestart. Hiervan getuigt de gevelsteen met trotse rode socialistische haan. Herdenking van de start op 27 november 1939 ter hoogte van de Adriaan van Ostadenstraat 163- 165. Het naoorlogse deel begint in deze straat exact bij nummer 103. De schuine balkons geven portieketageblokken uit de jaren 50 veel plastiek.

Het gemeentelijke zwembad dateert van 1880. In bedrijf tot in de jaren 50 van de vorige eeuw. Belangrijk in een tijd dat de bevolking snel groeide, woonomstandigheden erbarmelijk waren en volop in vervuild openbaar water gezwommen werd. Het sociale bezit in de buurt is anoniem. Het oorspronkelijke directiegebouw voor dat bad aan de Kleine Badstraat 4 is corporatiebezit en heeft onder meer de functie van buurthuis.