Geen horeca, amper huizen, weinig wandelaars en alle herfsttinten die je je kunt bedenken, dat was vandaag de Trage Tocht Papenvoort. In een redelijk onbekend en verscholen gebied is dit een wandeling bij uitstek om rust en ruimte te voelen. Je wandelt door uitgestrekte bossen waar geen eind aan lijkt te komen. Maar ook afwisseling door het tussengedeelte waar je door het beekdal van het Andersch Diep loopt. De herfst is nu echt op zijn mooist, kleuren van donker- tot lichtbruin, overal paddenstoelen en een windje die heerlijke geluiden in de bossen geeft. Ik heb deze wandeling gecombineerd met het Roots Natuurpad van Rolde naar Papenvoort door de aanloop richting bossen via de hunebedden en de oude spoorbaan te nemen.

Rob Wolfs over deze route: ‘We maken een mooie wandeling door de boswachterij Gieten-Borger en langs het beekdal van de Andersche Diep. De boswachterij, die rond 1922 werd aangelegd voor de houtwinning, is met 2900 ha een van de grootste bosgebieden in Drenthe. Het bestaat uit dichte bossen met loof- en naaldbomen. We komen langs een gletsjerkuil, een begroeide krater die in de ijstijd is ontstaan. We wandelen over een fraaie keienweg en volgen een flink stuk de rand van bos en boerenland. De route vervolgt over een fraaie beukenlaan richting Papenvoort. Na een kort stukje langs de weg steken we het Andersche Diep over, een zijtak van de Drentsche Aa. We lopen het tweede deel van deze wandeling grotendeels langs en dwars over dit prachtige stroomdal met mooie graslanden en houtwallen. Op het laatste deel van de route volgen we de rand van een langgerekt heideveld en passeren een vennetje. Via een imposante beukenlaan en de gletsjerkuil keren we terug naar de parkeerplaats.’

Papenvoort is een buurtschap in de gemeente Aa en Hunze in Drenthe. De buurtschap ontstond eind 19e eeuw ten gevolge van de ontginning van het Rolderveld. In 1634 reeds vermeld als Papenvoort. Een voorde is een doorwaadbare plaats in een rivier, in dit geval het Andersche Diep. De betekenis is wellicht ontleend aan het feit dat hier een paap, een rooms-katholieke geestelijke, is verdronken.

De Boswachterij Gieten-Borger is een boswachterij van Staatsbosbeheer in Drenthe. De boswachterij Gieten-Borger is ongeveer 2.900 ha groot en is rond 1922 aangelegd in het kader van de werkverschaffing. Voor die tijd lag hier een uitgestrekt heidelandeschap. Het eerst werd het noordelijk gedeelte (Gieten) van de boswachterij aangelegd en vervolgens het zuidelijk deel (Borger). In 1963 werd de boswachterij uitgebreid door de aankoop van wandelbos in het Drouwenerzand. Het oorspronkelijke heidelandschap werd hierdoor veranderd in een bosgebied met veel naaldbomen afgewisseld met diverse loofbomen. Het kunstmatig karakter is goed te herkennen aan de rechthoekige boskavels. In de boswachterij liggen 26 vennetjes, waarvan het grootste, het Lunsveen, een broedplaats is voor onder andere kokmeeuwen. De
oude bosvak markeringen zij nog op de stenen met nummer in de hoeken van de bosvakken te zien.

Het Andersche Diep meandert als laaglandbeek al eeuwenlang door het oeroude beekdal. Het vrij brede beekdal grenst aan de bossen van boswachterij Gieten. Het diepje vormt de oostelijke zijtak van het Drentsche Aa beekstelsel. Het brongebied ligt in de buurt van Gasselte.

Een gletsjerkuil of ‘pingoruïne’ is een overblijfsel uit de Weichsel-ijstijd. De vorst in die tijd zorgde ervoor, dat de grond meters diep permanent was bevroren. Toch wist het grondwater via spleten in de grond het oppervlak te bereiken. Daar bevroor het, maar het water bleef komen en groeide in de loop van de jaren aan tot een hoge ijsheuvel. Deze ijsheuvel wordt een pingo genoemd. Eerst was een dergelijke pingo nog met een laag grond bedekt, maar hoe hoger de heuvel werd, hoe meer aarde er ’s zomers, als het ijs een beetje ging smelten, naar beneden gleed. Op deze manier vormde zich aan de voet van de pingo een ringwal. Toen het ijs helemaal gesmolten was, bleef er een komvormige laagte achter, waarin water bleef staan. Dit wordt een pingoruïne genoemd.