De wandeling is relatief lang en zeer gevarieerd. Het laat het Peelgebied zien, anders dan hoe het bekend staat. Want tussen de immense preivelden, aardappelakkers en intensieve veehouderij zien we mooie bossen, schattige beekjes en het natte broekgebied van de Castenrayse Vennen. Een immens bosgebied met tal van leuke paadjes over heuveltjes en open gekapte bossen waar nieuwe natuur zijn gang mag gaan. De reconstructiewerkzaamheden bij de Lollebeek zijn afgerond waardoor dit extra rondje ook weer gemaakt kan worden. Avontuurlijk wandelen is het hier met lrukr passages over stapstenen. De wandeling is op verzoek van Rutger Burgers gecontroleerd, enkele schoonheidsfoutjes zijn hersteld en het rondje door de Castenrayse Vennen en langs de Lollebeek is aangepast. Binnenkort zal de nieuwe route te zien zijn op Wandelzoekpagina.

Routemaker en bedenker Rob Wolfs over deze route: ‘We maken een mooie, stevige wandeling in de Limburgse Peel tussen America en Castenray. Echt een route voor de pure natuurliefhebber, op deze tocht kom je geen horeca tegen. We wandelen door en langs de Schadijkse Bossen. Vroeger een uitgestrekt heidegebied en daarna zandverstuivingen. Eind 19e eeuw bebost met voornamelijk grove dennen. Het bos heeft nu nog steeds een flink heuvelachtig karakter. We volgen kronkelpaadjes over de begroeide zandheuvels en komen over een opengekapte vlakte, waar het stuifzandlandschap zich weer aan het herstellen is. Langs de randen van het bos gaat het richting Castenrayse Vennen. Wie wil kan dit avontuurlijke rondje van ruim 3 km overslaan. De route volgt het laarzenpad door een flink nat moerasbos. Laarzen of minstens hoge schoenen en enige behendigheid zijn absoluut vereist. Het is een oud veengebied, grotendeels afgegraven door turfgravers. Op de terugweg lopen we over natte graspaden langs de Lollebeek met zicht op de verruigde graslanden van het Castenrayse Broek. Het laatste deel van de wandeling gaat weer langs en door het bos terug naar het beginpunt.’

De Heere Peel ligt bij het dorpje America en vlakbij de twee vakantieparken van Center Parcs. De gemeente en de natuurbeheerders hebben hier in samenwerking een stuk Peel in de oorspronkelijke teruggebracht. Er zijn ook stapstenen gelegd in de vennen waar je de oversteek kunt maken. Er is ook een struinpad met alle mogelijke vragen, heel leerzaam voor kinderen. Hier kom je tijdens deze wandeling ook langs hangbruggen, het avonturenbos en een bijenvolk.

De Schadijkse of Schadijkerbossen, in het dialect: De Schaak, liggen ten noordwesten van het Limburgse plaatsje Meterik, ten westen van Schadijk en ten noorden van het plaatsje America. Vroeger waren hier uitgestrekte heidevelden. Boeren staken er plaggen en lieten er schapen grazen. Zo ontstonden kale plekken en kreeg de wind vat op het onderliggende zand. Vandaar het heuvelachtige karakter in een groot gedeelte van het bos. Aan het eind van de 19de eeuw ging men de zandverstuivingen te lijf door grote delen te bebossen met grove dennen. En de heidevelden werden omgevormd tot landbouwgebieden. In 2007 heeft staatsbosbeheer een groot stuk bos gekapt, om weer open ruimte te creëren waar de heide en het stuifzandlandschap van weleer kunnen herstellen. In dit gebied lopen op dit moment schapen en Hollandse landgeiten rond. Het bosgebied bestaat voor een groot gedeelte uit naaldbomen. Vooral de grove den is hier veel te vinden. Deze werd hier eind 19e eeuw geplant om de mijnbouw te voorzien van stukhout. Het landschap in dit gebied is afwisselend bossen, heidevelden, stuifduinen en akkers.

Zuidwest van het dorpje Castenray liggen de Castenrayse Vennen en het Castenrayse broek. De bewoners van Castenray gebruiken deze namen liever niet, maar zeggen De Pès. De vennen van enkele hectaren groot liggen in een 70 ha groot bosrijk gebied in een breed komvormig dal van de Lollebeek. Het veengebied is ontstaan door de stagnatie van de afvoer van grond- en regenwater. Het veen is in het begin van de 20e eeuw voor een groot deel afgegraven door turfgravers, waardoor open plassen zijn ontstaan. Het gebied bestaat tegenwoordig voornamelijk uit broekbos en voor een klein deel uit grasland. Zuidwest van de Castenrayse vennen ligt het Castenrayse broek. Het Castenrayse broek is een langgerekt gebied dat vroeger te midden van de heidevelden de drassige bovenloop van de Lollebeek vormde. Het bestaat tegenwoordig voornamelijk uit graslanden.

De Lollebeek is een beek in Limburg, die begint in het Castenrayse Broek en door het natuurgebied Castenrayse Vennen ten zuiden van Castenray in oostelijke richting stroomt, om enkele km ten zuidwesten van Tienray in de Grote Molenbeek uit te monden. In 2014 werd de Lollebeek weer in een meer natuurlijke vorm gebracht. In 2014 is het gedeelte ten oosten van de A73 heringericht, hier meandert de beek weer als vanouds. Langs de beek is een brede strook aangeplant en er is nieuwe natuur ontstaan.

Op de route zijn in de Heere Peel een aantal kunstwerken te zien op een expositie tot en de maand oktober. ‘Drift: opvliegendheid, ongeduld, agressie, boosheid natuurlijk. Maar ook begeerte, aandrang. En drijven, bewegen, stromen, afwijken van de koers. Een kudde, een troep ook. En een weg waarlangs men vee drijft. Kortom: ‘drift’ is een woord met oneindig veel betekenissen. Zestien kunstenaars, lid van kunstenaarsvereniging Zeen, hebben voor Drrifft elk hun eigen draai gegeven aan het begrip ‘drift’. Dit heeft geleid tot zeer diverse kunstwerken, van subtiel tot het grote gebaar, van mastodontisch tot iel, van verhalend tot beeldend, van aanraakbaar tot afstotend, van vragen oproepend tot vragen beantwoordend. Kortom: Drrifft is even ongrijpbaar, veelzijdig en wispelturig als drift.’ Dee verschillende kunstenaars geven uiting aan het thema Drift.