De route is een eerste kennismaking met dit GR Streekpad en die verliep buitengewoon goed. De Streek GR laat zien dat de kust veel meer is dan dijk en strand. Ondanks de vele hoogbouw aan de kust van België voert de route langs veel natuur, bezienswaardigheden, kunstwerken en ontdek je nog het echte België. Je ziet dan weer wel en dan weer niet de zee. De natuur bestaat uit het Directeur Generaal Willemspark en de Fonteintjes. Halverwege de route kun je je culinair laten verwennen in de haven van Zeebrugge. Hier in de haven gebeurt van alles en is het de moeite waard om even de sfeer te proeven en rond te kijken. Eindpunt Blankenberge heeft zoals vele plaatsen aan de kust van België enorm veel hoogbouw. Leuke punten zijn de Pier en soms staan tussen de flats prachtige oude panden in Jugendstil en Art Deco.

Duinbergen is een wijk in de gemeente Knokke-Heist en een bekende badplaats in België. Anders dan Knokke wordt Duinbergen gekenmerkt door vele karakteristieke villa’s en weinig winkels. Voor 1900 was het gebied tussen Heist en Knokke onbebouwd. Rond 1900 werden plannen gemaakt om dit gebied een toeristische functie te geven. De Duitse urbanist en architect Hermann-Josef Stübben kreeg de opdracht om de concessie Duinbergen vorm te geven. Duinbergen groeide zeer snel na de start van deze plannen. In 1901 werd het Hotel de Châlet geopend, en in 1903 opende Hotel Pauwels zijn deuren. Daarnaast werden ook veel villa’s gebouwd, in 1908 stonden er reeds een tachtigtal. Duinbergen heeft tot de dag van vandaag veel van zijn charme weten te bewaren.

Albertstrand is een deel van de West-Vlaamse kuststrook en onderdeel van de deelgemeente Knokke. De badplaats is ontstaan nadat in de winter 1921-1922 de zeewering die Knokke-Bad met Duinbergen verbond, het tijdens een storm voor een belangrijk deel begaf. Het erachter liggende land, in bezit van de ontwikkelingsmaatschappij Société de Knocke-Duinbergen-Extension (Maatschappij tot Uitbreiding van Knokke-Duinbergen), opgericht in 1911, verloor zijn waarde. en werd opgekocht door Joseph Nellens, een rijke Antwerpse industrieel en senator. Deze verwierf op 6 april 1922 220 ha van het gebied. Zijn Société Immobilière Knocke Balnéaire begon met de verkaveling van het gebied.

Het park kwam op de plaats waar vroeger het Bosje van Heist lag. Dat was ontstaan naast de langgerekte duinpan waar in 1909 door de S.A. Tennis de Heyst-Duinbergen de Chalet Suisse met een club en tennisvelden was aangelegd. De aanplantingen die toen gebeurden om de duinen te versterken deden later het ‘t bustje ontstaan zoals de Heistenaars het noemden.  In het duinenlandschap werden tijdens de Tweede Wereldoorlog opnieuw verschillende bunkers en geschutskoepels gebouwd en na de oorlog was het bosje volledig vernield. In 1949 werden de bunkers en het afweergeschut afgebroken. De duinenrestanten tussen Heist en Duinbergen werden heraangelegd onder de naam Directeur-Generaal Willemspark, naar de ambtenaar die de verwezenlijking van het park mogelijk had gemaakt.

Op het leengoed Hof van Koudekercke groeide het “eerste dorp” dat in 1221 de parochie Koudekercke werd genoemd. Later ontstond er nabij het leengoed Hof ter Heys over de dijk nabij de zee een “tweede dorp” dat eerst Noorddorp en later Heys genoemd werd. Niet veel later werd de term Koudekercke afgeschaft en werd het oudste dorp als een onderdeel van de parochie Heys beschouwd. Rond het einde van de 16de eeuw werd de naam Heyst gebruikt. In 1907 vonden belangrijke werkzaamheden plaats aan de Haven van Zeebrugge, en ook de visserij verplaatste zich naar deze haven. Heist ontwikkelde zich verder als badplaats.

Zeebrugge is zowel een dorp en badplaats en is vooral bekend om de nabijgelegen Zeehaven van Brugge, de grootste aan de Belgische kust. De haven werd officieel geopend in 1907. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd ze door de Duitsers bezet. Einde 1944 werden de haveninstallaties door de zich terugtrekkende Duitsers opgeblazen. Op 9 september 1944 werd de haven tot aan de zeesluizen ingenomen door de geallieerden, maar Zeebrugge-Dorp werd pas op 7 november 1944 bevrijd. Pas in 1951 was de haven hersteld. In de daaropvolgende decennia werd de haven sterk uitgebreid.

De Fonteintjes zijn een langgerekt duinengebied met duinmeertjes en vochtige duingraslanden. Het gebied ligt tussen Blankenberge en Zeebrugge enerzijds en de zee en de kustbaan anderzijds. Het gebied is een van de weinige gebieden met inlagen, waar de dijken nog duidelijk merkbaar zijn. In het gebied groeien tal van zeldzame wilde orchideeën. Het gebied is daardoor ook zeer kwetsbaar. De eerste oproep om de natuurrijkdom van de duinen te beschermen werd reeds op 18 maart 1939 gepubliceerd door apotheker Paul Vande Vyvere in het Brugsch Handelsblad. Het zal echter nog tot 1978 voordat het gebied als natuurreservaat erkend wordt.

Blankenberge is een van de belangrijkste badplaatsen aan de Belgische kust wat het aantal toeristen en hotelreserveringen betreft. Er is een breed strand met zeedijk en boulevard. Blankenberge was eerst een vissersgemeenschap tussen de Oostdijk en de Westdijk. De vloot telde in de 13de eeuw meer dan 60 vaartuigen. In Blankenberge werd een deel van de Atlantikwall aangelegd door de Duitse bezetter. Daarbij werd een deel van de kustbebouwing ontmanteld. De pier bleef wonderwel intact omdat de Duitse sergeant Keseberg het bevel tot opblazen negeerde.