Kort en Prachtig Heerewaarden – Wandelen langs Maas en Waal

De uiterst aangename wandeling laat de nauwe strook tussen Maas en Waal bij Heerewaarden zien. ‘De Maas kust bijna de Waal.’ Langs de druk bevaren Waal kijk je je ogen uit. Niet alleen door de grote hoeveelheid schepen die hier passeren. Maar ook door de beversporen en rivierduinen die je tegenkomt. Aan de sporen op het zand kun je duidelijk de sleepsporen van de bever ontdekken en de rivierduinen lijken wel op het strand aan de Noordzee. Op het tweede gedeelte loop je richting Maas met onderweg weer genoeg te zien. Een kudde koeien die je passeert en je vragend aankijkt, Fort Voorne en een zeer intieme begraafplaats net voor Heerewaarden. Ondanks de kleine stukjes asfalt is er veel rust en weidsheid op een echte rivierwandeling.

Het kleine dorp Heerewaarden ligt op een unieke locatie: op een smalle strook land tussen de Waal en de Maas. Beide rivieren kunnen elkaar hier bijna aanraken. Met zoveel water in de buurt is het geen wonder dat Heerewaarden van oudsher een vissersdorp was met twee veerverbindingen, één naar Varik en één naar Kessel en Lith.

Aan de Oude Dijk staan de resten van de korenmolen die in 1934 is afgebrand. Oorspronkelijk stond op deze plaats een standerdmolen, die blijkens een gevelsteen in het bestaande restant van het achtkant in 1801 werd vervangen door een nieuwe molen.

De Waal is een rivier van industriële bedrijvigheid. Jaarlijks bevaren 120.000 schepen de Waal. Daarmee is ze de drukst bevaren rivier van Nederland. Op de rivier zijn veel containerschepen te zien, op weg naar Rotterdam en Amsterdam.

Bij hoge waterstanden werd het grove bodemmateriaal dat door de rivier werd meegevoerd, dicht bij de rivier afgezet. Hierdoor ontstonden hoge, uit zandig materiaal bestaande afzettingen: de zogenaamde oeverwallen. Dit zandig materiaal was, zolang het nog niet was begroeid, gevoelig voor verstuiving. Het verstoven zand vormde op sommige plekken in het landschap rivierduinen.

Vanaf 1994 werden de eerste bevers vrijgelaten in de Gelderse Poort. Zowel langs de Waal en de Rijn als langs de Maas neemt het aantal bevers, ongeveer 2000, toe en groeit het verspreidingsgebied. De bevers uit de Gelderse Poort hebben inmiddels de bevers bereikt die eerder werden teruggebracht in de Biesbosch.

In Dreumel is maar op één plaats een steenfabriek geweest en dat is op Bato’ s Erf op de Kop van de Voorn. Naar Bato, een legendarische aanvoerder der Bataven, was dit landgoed genoemd, dat eigendom was van Wilhelmus Hermanus Post, landeigenaar en rentenier te Tiel. Hij exploiteerde daar al sinds 1825 een ‘zoutkeet’, een fabriekje om zout te maken. Op het terrein van de voormalige steenfabriek, krijgt de natuur nu de kans om te herstellen.

Rond 1588 lag in de Kopse Polder ter plaatse van De Voorn al een kleine versterking. Op aandringen van prins Maurits volgde in 1590 vergroting tot een vijfhoekige schans. In 1599, na een aanval door de Spanjaarden, werd het werk uitgebreid tot een zeshoek, met op elke hoek een bastion.

Deze begraafplaats is ca 1873 in gebruik genomen,de oudste grafzerken zijn van Willem Ambrosius 138 jaar oud en Nicolaas Groenendaal 130 jaar oud.