Knopenrondje Lisse – Wandelen tussen de bollenvelden

Het is druk in dit jaargetijde in de Keukenhof. Kilometers file met toeristen die de bloemenpracht van de Keukenhof willen zien. Overvolle parkeerplaatsen en een matrixbord dat aangeeft dat het park vol is, hier heb je op Knopenrondje Lisse geen last van. In alle rust wandel je door het mooie Keukenhofbosch met statige beuken, kleine hoogteverschillen en nog mooiere dennen. Wassergeest is natter en hier loop je langs water en natte stroken richting de Lageveensemolen. Landgoed Keukenhof volgt en met zicht op de drukte van de Keukenhof wandel je rustig verder over natte kronkelende paden. Onderweg zie je prachtig gekleurde bollenvelden in rood, geel en nog veel meer kleuren, misschien nog wel mooier dan de Keukenhof.

Routemaker en bedenker Rutger Burgers over dit Knopenrondje: ‘Knopenrondje Lisse gaat over het grote Landgoed De Keukenhof en door de natte weilanden van natuurgebied Wassergeest. De Keukenhof is verrassend veelzijdig. Direct bij de spoorlijn wandel je de polder in naar de Lageveensemolen. Bij deze wipmolen kun je kiezen voor de lange (geen honden!) of de korte variant. Wassergeest is een voormalig landgoed, maar biedt nu een mix van weilanden en hakhoutbosjes. De bosjes zijn al lange tijd niet meer gekapt. Ze zijn uitgegroeid tot een soort oerwoud, overgroeid met braam, kamperfoelie en hop. Daarna gaat de tocht verder over de geestgronden, met vanzelfsprekend in ruime mate bollenvelden. Hoe anders is dan het Keukenhofbos, met zijn eeuwenoude beuken op pittige hellinkjes. Het laarzenpad door het Grote Looster maakt de variatie compleet. Maar het moet gezegd: er zit ook een vervelend stuk van bijna 1 km in de route, langs de Stationsweg.’

Wassergeest is omstreeks 1660 gesticht. Het was toen een boerenhofstede, die door adellijke bewoners werd omgevormd tot een hele mooie buitenplaats. Het grondgebied liep van de Achterweg tot aan de Leidsevaart, maar is in de loop der eeuwen steeds kleiner geworden. In de 19de eeuw zijn de binnenduinen gedeeltelijk afgegraven voor de tuinbouw en bloembollenteelt. Later kwamen er ook sportvelden en bedrijven op het terrein. Het hoofdgebouw van Wassergeest bestaat nog steeds. Nadat het landgoed in 1852 was verkocht aan de familie Steengracht, die ook al eigenaar was van het naastgelegen Keukenhof, werd het huis Wassergeest verbouwd tot boerderij. In 1909 werd deze boerderij verbouwd tot bloembollenbedrijf.

De geschiedenis van Keukenhof gaat terug tot de 15de eeuw. Gravin Jacoba van Beieren (1401-1436) haalde uit het Keukenduin groente en fruit voor de keuken van kasteel Teylingen. In 1641 werd kasteel Keukenhof gebouwd en het landgoed groeide uit tot een oppervlakte van ruim 200 hectare. Landschapsarchitecten Jan David Zocher en zijn zoon Louis Paul Zocher, later ook de ontwerpers van het Vondelpark, richtten in 1857 de tuin rondom het kasteel opnieuw in. Dat park, in Engelse landschapsstijl, vormt nog altijd de basis van Keukenhof. Je vindt er onder andere een washuis, koetshuis, kasteel Keukenhof, het Eendenhuis en het Frederik’s Hof.

De Bollenstreek of Duin- en Bollenstreek is een streek aan de Hollandse kust waar de bloembollenteelt is ontstaan. De omstandigheden voor de teelt zijn er gunstig vanwege het dicht onder de oppervlakte aanwezige zandgrond. De streek is vooral bekend vanwege de kweek van tulpenbollen, en daarnaast om de krokussen, narcissen en hyacinten. De bollenteelt ontstond aan het eind van de 16e eeuw rond op de zandgronden bij Haarlem in de 17e eeuw floreerde ze een tijd. De grootschalige teelt in de Bollenstreek kwam in de tweede helft van de 19e eeuw tot ontwikkeling.

Het Keukenhofbosch maakte vroeger ook deel uit van het Landgoed Keukenhof. Het is een gevarieerd en heuvelachtig bosgebied met beuken, eiken en naaldbomen.