Knopenrondje Koningslust – Wandelen langs de Everlose Beek

Eigenlijk trok de naam Koningslust, een plaats met een bijzondere naam die je niet zomaar kunt verklaren, wel als je het verhaal van Petrus de Koning leest. Het mooiste plekje van Peel en Maas ligt tegen de natuur aan en dat is heel bijzonder op deze wandeling. Als je start tegenover de kerk heb je niet het idee dat op 100 meter afstand een uitgestrekt natuurgebied ligt. Het is een zeer afwisselende wandeling met bos, open landschap en hele mooie natuur waar eens boerenland was. Over hele mooie smalle paadjes loop je door het natte gebied, langs de Everlose Beek en later door het buitengebied tussen Panningen en Koningslust. Hier groeit prei en wordt vandaag de maïs gekneusd en van het land gehaald. Je keert weer terug met zicht op kleine voormalige landbouwpercelen en langs de Everlose Beek spotte ik een ijsvogel. De nesten in de oevers getuigen van dit kleurrijke vogeltje.

Routemaker en bedenker Mat Maessen over deze route: ‘Het Knopenrondje Koningslust is een wandelroute die op een prachtige manier de verbinding van natuur en agricultuur op het platteland laat zien. Vanaf de start van de wandelroute bij de kerk van Koningslust loop je naar Natuurpark Vlakbroek. Een idyllische plek vlak bij het dorp, tevens ontmoetingsplaats voor de bewoners van Koninglust. Daarna wandel je door het aangrenzende natuurgebied het Vlakbroek. Dit natuurontwikkelingsgebied is eigendom van Staatsbosbeheer. Je hebt het misschien niet direct door, maar dit natte natuurgebied ligt zo’n 5 meter lager dan zijn omgeving. Trek daarom wel goede waterdichte wandelschoenen aan want anders krijg je zeker natte voeten. Langs de Everlose Beek heb je zeker kans voor het spotten van een ijsvogel en op veel plekken kun je ook de aanwezigheid van de bever zien. Meermaals overvalt de rust je tijdens deze wandelroute. Op de vlakke onverharde paden krijg je het gevoel dat het landschap misschien wel altijd zo sereen is geweest. Een koninklijk rondje voor de rustzoeker.’

De naam van het dorp is afkomstig van Petrus de Koning, die in 1795 grote stukken heidegrond met boerderijen kocht in dit gebied. In dit gebied kon hij naar hartenlust jagen, vandaar de naam. Hij was kapitein der Bataafse dragonder lijfwacht in Indië, in dienst van de Verenigde Oostindische Compagnie, en later een welgestelde rentenier die neerstreek in Helden. De familie De Koning exploiteerde een vrachtscheepvaartbedrijf op de Maas. Zijn zoon de pastoor Leonard de Koning stichtte in 1846 op het landgoed Koningslust de Congregatie van Broeders van de Derde Regel van de Heilige Franciscus. De monniken brachten de heidegrond in cultuur en bouwden het gesticht Koningslust en een kapel. De omgeving van Koningslust heeft veel land- en tuinbouw en veebedrijven.

Waar nu Natuurpark Vlakbroek ligt, lag vroeger een landschap dat werd begraasd door schapen. De schapen moesten door de gemeente weg en er werd een bassis aangelegd voor de opvang van het regenwater in de straat. Er werd vis uitgezet maar de omgeving groeide dicht in en rond de vijver. Een aantal buren nam deel aan de burendag van het Oranjefonds en zo werd het gebiedje opgeknapt. Zelfs kwam er een pony in een ponyweide. Na de oprichting van een stichting beheren de bewoners het Natuurpark. Er zijn picknickbankjes, er wordt gemaaid en er staan nu een fietsenstalling en een infobord. Hiervoor is de verrijkte toplaag verwijderd in 2008. Koningslust kreeg eens al de titels: ‘kern met pit’ en ‘mooiste plekje van Peel en Maas’. Natuurpark Vlakbroek werd benoemd tot ‘parel van het platteland’.

Vlakbroek stond vroeger in open verbinding met de Maas en het is vandaag de dag nog steeds een vrij nat gebied. Dat verklaart ook de naam van Het Vlakbroek: ‘broek’ betekent namelijk moeras. In de jaren 30 van de 20e eeuw is dit broekgebied in het kader van de werkverschaffing ontgonnen. Omdat het nagenoeg geen landbouwwaarde had, is het terug gegeven aan de natuur. Het gebied staat vooral bekend om de Grote Ratelaar. Dit plantje, met zijn kenmerkende gele bloemen, komt van nature voor in vochtige graslanden. Door het Vlakbroek stromen de oude en de nieuwe Everlose Beek.

De beek ontspringt ten oosten van Beringe vlakbij de buurtschap Everlo en wordt gevoed door het water van de Noordervaart als een gegraven waterloop. Daarna loopt de beek ten zuiden langs Koningslust, waarna een meer natuurlijk gedeelte volgt. De beek wordt vooral gebruikt om landbouwgebied te ontwateren. Daarom is het water zeer voedselrijk.

Patershof ligt tussen Panningen, Beringe en Grashoek en maakt nu deel uit van Camping en Speelparadijs Beringerzand. De plek waar het tweelaags gebouw in neoclassieke elementen werd in 1904 aangekocht door Franse Lazaristenpaters. Het heette de Gietenhof, genoemd naar de oorspronkelijke eigenaar die in de volksmond Gieten Frans heette. De Franse paters konden het woord niet uitspreken en veranderden de naam daarom in Emmaushof. In 1905 bouwden ze een eetzaal, in het huidige gebouw. Ze bouwden ook een Mariagrot en een calvarieberg, een kruisheuvel waar ze ter bedevaart gingen. In 1965 werd het ontspanningsoord voor jonge kloosterlingen in opleiding. Nu is het een recreatiepark met diverse voorzieningen en een mooie tussenstop op de wandeling.

Het granieten werk, genaamd Wording, is één van de vier creaties die op het Raadhuisplein in Panningen werden vervaardigd tijdens het Beeldensymposium in 1991. De maker van dit kunstwerk, Alfons Stadhouders, maakte een beeld waarin abstracte vormen (driehoek, cirkel, vierkant) worden gecombineerd met een realistische broeder en een ingekraste kruiwagen. De cirkel staat voor de vooruitgang, de driehoek verbeeldt de ontgonnen akkers die de broeders met noeste arbeid in deze zanderige heidestreek hebben aangelegd.