Wandelen buiten de binnenstad van Nijmegen – Ooijpad – Over de dijken van dorp naar dorp

Het gebied heb ik vele malen bewandeld. Het is wonderschoon, door zijn ligging aan de voet van de stuwwal en grenzend aan de Waal, maar ook door de natuur. Overal kleine watertjes die zijn ontstaan door dijkdoorbraken, schattige kleine dorpjes, de dijken die kronkelen door het landschap en met altijd in de verte Nijmegen met de imposante Waalbrug. Ditmaal een pad gelopen wat ik nog niet kende en wat dwars door de weilanden en de polder naar Persingen loopt. Dit kleinste dorpje van Nederland begroette vanmorgen een grote wandelaar en Nijmegen, nogmaals, is echt de mooiste wandelstad van Nederland.

Dit eenvoudige, langwerpige vakwerkgebouw dateert van 1879 en was het eerste station van de Staatsspoorwegen op het huidige stationsplein. Na de bouw van het nieuwe station stond het in de weg en kocht een ondernemer de loods op en bouwde die weer op in de Ooijpolder.

De Stadswaard is een buitendijks gebied dat bij hoog water ruimte moet bieden aan de rivier de Waal. Het grootste deel van het jaar is het echter toegankelijk en in de zomer wordt het druk bezocht.

De hoge en smalle Ooijsebandijk beschermt de Ooijpolder tegen het soms woeste rivierwater. Hier ligt een oude Waalstrang die aan de natuur wordt teruggegeven als overloopgebied voor de rivier.

De langs de dijk gelegen buurtschap is genoemd naar een tiental eenvoudige rug-aan-rugwoningen voor steenarbeiders. Nu vormen ze een schilderachtig geheel.

Het oude transformatorgebouw is in 1926 opgetrokken voor de steenindustrie. Zo werden onder andere kleibaggermolens elektrisch aangedreven. Het eigenlijke huis is gebouwd op pijlers om bij een dijkdoorbraak droog te blijven.

Oorspronkelijk is het een 17de-eeuws boerderijcomplex, en in de 19e eeuw herbouwd en nu een populair huiskamercafé, restaurant en uitspanning.

Binnen de dijken vertoont het onregelmatige landschap met hoogteverschillen nog de sporen van de kleiwinning. De excavateur, kleibaggermolen, staat nog in het landschap.

Opvallend aan de voormalige Nederlands Hervormde Kerk is dat het schip gevormd wordt door een woonhuis annex pastorie. Rond de kerk staan twee 19e-eeuwse boerderijen op een ‘pol’, alsmede de restanten van het kasteel van Ooij.

Bekend als het kleinste dorp van Nederland, gelegen op een hoge terp, en bestaande de 15e-eeuse Sint Joriskerk en drie boerderijen, waaronder De Bonte Os, die tevens herberg was.