Ik maak vandaag een wandeling met Antoon Tychoon en Mia Ollivieira-Tychon een verrassende wandeling in een lang groen lint in de stad Nijmegen. Het was een mysterieuze dag en op de kaart leken er vooral langs het Maas-Waalkanaal saaie gedeeltes in de routes te zitten. Hoe anders ter plekke? Verrassende paadjes en een langgerekt groen lint ten zuiden van Nijmegen. Met het groen van Radboud, Brackenstein, Heumensoord en Elshof. Ook veel geleerd van Anton hoe je foto’s maakt in de natuur. Wanneer de camera iets omhoog, wanneer iets omlaag, de fotokenner is niet voor niets fotograaf van mooie wandelgidsen. Een fijne wandeling met aangenaam gezelschap in een fijne omgeving. Mijn dag kon niet meer stuk.

Routemaker en bedenker Rob Wolfs over deze route: ‘We maken een mooie lijnwandeling van station Heyendaal naar station Dukenburg door de groene gangen van zuidelijk Nijmegen. Met dank aan Mari Smits voor de gouden tip! Eerst lopen we over het groene terrein van de Radboud Universiteit met moderne gebouwen en een bijzonder standbeeld van gestapelde genen van Marjolein Kriek. Park Brakkenstein heeft de sfeer van een oud landgoed met brede bomenlanen en kenmerken van Engelse landschapsstijl. Brackesteyn werd in 1654 voor het eerst vermeld. We lopen langs het fraaie koetshuis uit 1916, gebouwd in opdracht van Victor Jurgens en steken door naar Heumensoord. Een groene oase aan de stadsrand met afwisseling van bos en heideveldjes. Maar meest opvallend zijn hier de oude beukenlanen en de enorme rhododendrons. We volgen brede boswegen en komen dan in meer halfopen gebied van landgoed De Elshof, dat in 1950 in bezit kwam van de gemeente Heumen. Ook hier genieten we van de statige beuken- en eikenlanen. Over een grassige weg tussen de velden met de curieuze naam Brouwerijpad vervolgt de route richting Maas-Waalkanaal en Park Hatert. Dit park ligt als een groen lint met bomen en poelen tussen kanaal en rand van woonwijk. Even de kiezen op elkaar om het kanaal over te steken. Aan de overkant worden we beloond met een leuk wandelpaadje langs het lange, brede kanaal dat in de periode 1920-1927 tussen Maas en Waal werd gegraven. Het laatste deel van de wandeling gaat door het groen van Dukenburg, in de jaren zestig van de vorige eeuw aangelegd en genoemd naar een oud landgoed. De groenstrook die bij de aanleg van de wijk werd gespaard is vernoemd naar de geologen die destijds hebben gepleit voor behoud. Op het Geologenlaantje genieten we nu nog steeds van de groene stadsnatuur.’

De naam ‘Heyingendael’ duikt voor het eerst op in een schepenakte uit 1532. Rond 1700 laat eigenaar Jacob van der Heyden op het landgoed een huis met kelders tegen een reeds eerder gebouwde boerderij aanbouwen. In 1734 komt het landgoed in handen van Adam Jacob Smits, die in 1738 burgemeester van Nijmegen zou worden. Hij koopt verscheidene omringende stukken heidegrond, zodat het landgoed gestaag toeneemt in grootte. Tot aan het begin van de twintigste eeuw breidt het landgoed uit. In 1912 komt het landgoed in bezit van de familie Jurgens, een vooraanstaande industriële familie van Nederland. Frans Jurgens laat op het landgoed in dat jaar Huize Heijendaal bouwen. Later ontstaat hier de wijk Heijendaal in Nijmegen.

In 1949 begint de eerste aanzet tot de koop van landgoed Heyendael als nieuwe plek voor de universiteit. In 1962 wordt de volledige koop van het landgoed voltooid, maar in de jaren daarvoor was de bouw en snelle uitbreiding van de nieuwe campus voor de Katholieke Universiteit al een feit. Op 17 oktober 1923 ging ze van start als Roomsch Katholieke Universiteit Nijmegen en de universiteit is voortgekomen uit de katholieke gemeenschap. De naam Radboud Universiteit verwijst naar de Sint-Radboudstichting, die zelf vernoemd is naar de bisschop, geleerde, dichter en heilige Radboud van Utrecht die rond 900 leefde. Hij was geboren in een adellijke Frankische christelijke familie en vernoemd naar zijn voorvader, de Friese koning Radboud. De naam Radboud betekent ‘boodschapper van raad’. In Nederland is Radboud de patroonheilige van de katholieke wetenschapsbeoefening. De Sint-Radboudstichting werd in 1905 opgericht met als doel de bevordering van het katholiek hoger onderwijs in Nederland en in het bijzonder de oprichting van een katholieke universiteit.

Het park is onderdeel vnan het voormalig landgoed Brakkesteyn en werd voor het eerst vermeld in 1654. In de 18e eeuw werd er een sterrenbos aangelegd, in 1863 werd het landhuis afgebroken en in 1865 werd op die plaats een witte villa gebouwd, huize Brakkesteyn. In 1916 werd een stalhouderij met koetshuis gebouwd en in de jaren ’30 een tuinmanswoning, een waterput en nieuwe toegangspoorten. Tuinarchitect Samuel Voorhoeve maakte het park in die periode in zijn huidige vorm. Een deel van het park is tussen 1969 en 1971 door de Katholieke Universiteit Nijmegen bewerkt tot een botanische tuin, de huidige Hortus Nijmegen.

Heumensoord is een onderdeel van de keten van bossen tussen Nijmegen en Mook dat merendeels uit naaldbos bestaat. In het centrum van Heumensoord lagen lange tijd enkele heideterreinen, die begin 20e eeuw ongeveer een derde van het gebied bedekten. Later werden de meeste van deze heidegebieden omgevormd tot een enkele tientallen hectare grote grasvlakte ter accommodatie van de militairen tijdens de Nijmeegse Vierdaagse.

De Elshof is waarschijnlijk ontstaan uit kloostereigendom rond het jaar 1800. Later werd het een particulier landgoed, dat in 1950 door verkoop in handen van de gemeente Heumen overging. Samen met het Heumens Bos, het Maldens Vlak en het Broekbos vormt de Elshof het bosbezit van de gemeente Heumen.

Het kanaal loopt van Heumen naar het noorden en eindigt bij Weurt, ten westen van Nijmegen, en verbindt de Maas met de Waal. De werken voor het kanaal begonnen in 1920 onder leiding van Ludolph Reinier Wentholt (1885-1946). Op 27 oktober 1927 werd het kanaal door koningin Wilhelmina geopend. Vóór die tijd moesten schepen een omweg van circa 100 km maken om van Heumen naar Nijmegen te komen, waarna het Duitse achterland bereikt kon worden.

De Geologenstrook is de naam van het park dat tussen de Van Schuylenburgweg en de wijk Zwanenveld ligt. Het park is door de gemeente en samen met bewoners in 2009 opnieuw ingericht. Toen de plannen voor de bouw van Dukenburg bekend werden, kwam er verzet van geoloog Teunissen. Hij meldt dat het gebied in en rond landgoed de Duckenburg uniek is. Het ligt op een oud vlechtend rivierensysteem dat is verveend en hierdoor werd het als een natuurmonument bestempeld. Teunissen riep daarom de gemeente op om een stuk van het vlechtend rivierensysteem te behouden, dit werd uiteindelijk de Geologenstrook waar het Geologenlaantje doorheen loopt.

De betonnen brug is een 29 meter lange 3D-geprinte betonnen fietsbrug in het park in de wijk Zwanenveld. De brug is ontworpen door architect Michiel van der Kley. De brug is laagje voor laagje geprint in de betonprintfabriek van Saint Gobain Weber Beamix en gerealiseerd door bouwconcern BAM. Volgens de betrokken partijen is het de langste en grootste brug ter wereld waarbij de architect volledige vormvrijheid had. De brug is door Rijkswaterstaat aan Nijmegen geschonken als herinnering aan de verkiezing tot Groene Hoofdstad van Europa in 2018.

Het stadsdeel Dukenburg ligt aan de zuidwestkant van Nijmegen, in 1965 werd een begin gemaakt met het bouwen op de plaatselijk vrij natte grond. Dukenburg dankt zijn naam aan het landgoed De Dukenburg dat hier vanaf de 14de eeuw heeft gelegen. Het 14e-eeuwse kasteel Dukenburg is in de 17e eeuw gesloopt voor nieuwbouw die niet heeft plaatsgevonden. Stedenbouwkundige Anton Olivier koos er samen met de gemeente Nijmegen voor om Stadsdeel Dukenburg op te zetten met veel groen en laagbouw. Later is er een aanzienlijk aantal flats bijgebouwd vanwege de woningnood. Veel van de bestaande bomenlanen en bosjes zijn gespaard zodat het stadsdeel van het begin af aan al een groene indruk maakte. Ook is een deel van de historische bebouwing blijven staan, zoals de oranjerie van het voormalige Huis Duckenburg, het Tolhuis aan de Teersdijk en een aantal historische boerderijen.