De Traagste Tocht – Wolfheze-Wageningen

We wandelen op een dag met een gouden randje. Niet alleen door het fantastisch mooie landschap maar ook door het prachtige weer, het samenzijn en de fabelachtig mooie route. En door een slot van de wandeling in Wageningen waar burgemeester Floor Vermeulen ons hoogstpersoonlijk ontving in zijn werkkamer. Een warm welkom van een burgemeester die het wandelen een warm hart toedraagt, met koffie, met koekje en met een Wagenings presentje. We vergeten bijna de route door een aaneenschakeling van hoogtepunten: Reijerskamp, Quadenoord, Molenbeek, Renkums beekdal, Oranje Nassau’s Oord, Wageningse Berg en een van de mooiste wandelpaden van ons land, het Bergpad. Op naar etappe 5 waar we richting Utrechtse Heuvelrug wandelen.

Wolfheze ligt in een door stuwwallen omgeven kom met uitgeslepen dalen. Ongeveer 4.000 jaar geleden ontstond 1,5 kilometer ten zuiden van het dorp Wolfheze van nu de eerste bewoning. Van oudsher komt de wolf voor rondom Wolfheze, de plaats is er immers naar vernoemd. ‘Wolf’ staat hierin voor het dier en ‘heze’ komt van ‘hees’ wat struikgewas betekent. Dus letterlijk betelemt Wolfheze: ‘wolvenstruik’.

De herkomst van de naam Quadenoord is onduidelijk. Enerzijds kan het afkomstig zijn van ‘Kwadenoord’, als zijnde een dodenmoeras waarin misdadigers werden gegooid. Anderzijds zou de naam afkomstig zijn van een oude volksstam die vijandig was tegen de Romeinen. Het landgoed is particulier en bezit een villa en onder andere een manege, een natuurkampeerterrein en een beeldentuin.

De langste opgeleide beek in het Renkums Beekdal is de Molenbeek. Er werden zes molens door het water van deze beek aangedreven, de beek door diverse sprengen gevoed.

Het Renkums Beekdal is in de voorlaatste ijstijd gevormd door een gletsjerbeek die smeltwater afvoerde van het landijs. In het Renkums Beekdal hebben ooit acht watermolens gedraaid. Ook leverde de beek water voor een wasserij en proceswater voor de papierfabriek ‘Van Gelder Papier’.

In 1881 kocht koning Willem III het huis en landgoed Grunsfoort van graaf van Rechteren van Appeltern. Hij hoopte dat de omgeving zijn vrouw Emma van Waldeck-Pyrmont zou doen denken aan haar geboortestreek in Hessen en haar heimwee zou verzachten. Emma heeft er uiteindelijk slechts enkele zomers doorgebracht.

Het is het zuidelijkste gedeelte van de stuwwal van de Veluwe. Op de Wageningse berg ligt het Belmonte Arboretum. ‘Belmonte’ betekent: ‘mooie berg’. Dit vroegere landgoed is een vrij toegankelijke bomentuin geworden. Vanuit dit park heb je uitzicht over de Nederrijn en de Betuwe.

Het Schip van Blaauw is het voormalige Laboratorium voor Plantenfysiologie van de Landbouwhogeschool Wageningen. Het in 1919-1920 naar ontwerp van Cornelis Jouke Blaauw gebouwde complex heeft de status van rijksmonument.

Het bergpad slingert door het bos op de flank van de Wageningse Berg. Het wordt door velen gezien als een van de mooiste wandelpaden van Nederland.

In de twaalfde eeuw ontstond er een kleine nederzetting aan de oever van de Rijn. Dit ‘dorpje’ van waarschijnlijk enkele tientallen boerderijen was het eerste dorp dat zich in de buurt had gevestigd sinds de Romeinen uit ons land vertrokken. De stad herbergt is nu vooral bekend door de universiteit, die werd opgericht in 1876 als Rijkslandbouwschool. Het werd in 1918 Landbouwhogeschool, in 1986 Landbouwuniversiteit en in 2016 Wageningen University & Research (WUR). De burgemeester van Wageningen, Floor Vermeulen, laat zien dat hij een wandelhart heeft. Hij heet ons na de wandeling een warm welkom in zijn gemeente Wageningen, een persoonlijke ontvangst in zijn werkkamer van het raadhuis met koffie en koek en met leuke presentjes van de stad Wageningen.