Zuiderzeepad – Ossenzijl-Oosterzee – Langse oude boerderijen en wilgen

JE WANDELT OVER HET ’VOETPAD’, IN DE MIDDELEEUWEN DE ONTGINNINGSBASIS VAN SCHERPENZEEL EN MUNNEKEBUREN. HET LIJKT OP EEN SLUIPWEGGETJE EN WERD EEUWENLANG GEBRUIKT ALS HOOFDWEG VANUIT SPANGA NAAR HET NOORDEN. DE TIJD IS VERANDERD EN PARALLEL LIGT NU EEN ASFALTWEG, ALLEEN HET KERKJE MET ZIJN BEGRAAFPLAATS PASSEN ER NOG TUSSEN. LANGS OUDE BOERDERIJEN EN WILGEN EN SCHELPEN ONDER UW WANDELSCHOENEN KOM JE IN DE BRANDEMEER.

Vanuit Steenwijk nam ik de bus 76 en stap in Ossenzijl uit. Het plaatsje ligt er nog rustig bij zo vroeg. Het is mistig, ik hoor vele weidevogels: ganzen, waterhoentjes, eenden maar zie ze niet. Een vreemd decor, zeker als je in een totaal ander gedeelte van het land wandelt dan waar je woont. Ik loop op de markering en een beetje op de kaart. Het is er wel mooi, zeker als een uur later de mist optrekt en ik verder weg kan kijken. In de ruim 7000 kilometer die ik inmiddels in Nederland gelopen heb, stond een paadje langs de Dommel langs het Brabants Vennenpad in Brabant lang op nummer 1. Nu niet meer: het ‘Voetpad’ was in de middeleeuwen de ontginningsbasis van Scherpenzeel en Munnekeburen. De boerderijen werden langs het pad gebouwd zodat een lintdorp ontstond. Nu draai je prachtig door de weilanden en langs de slootjes door. Langs het natuurreservaat Rottige Meenthe kom je uiteindelijk langs de Helomavaart in de polder De Brandemeer waar je het pontje moet nemen over de Tjonger. Tot hier ging alles goed ……… Wat vissers halen hun hengel in zodat ik met een draaiwiel de ketting in kan halen om het pontje wat aan de overkant ligt, binnen te halen. Geen kans, het pontje zit vast en er is geen beweging in te krijgen. Lastig als je echt in de middle of nowwhere staat en kilometers om moet lopen om aan de overkant te komen. Bellen met de gemeente, blij dat die mobiele telefoons er zijn, en een busje met twee gemeentewerkers die komen helpen. Dit hielp ook niet, het pontje kregen we niet van zijn plek. Na veel over en weer hebben ze me uiteindelijk met het busje van de gemeente na een half uur rijden aan de overkant gezet en een bordje op het pontje gehangen dat het defect was. In Echtenerbrug neem ik een kop koffie om even bij te komen waarna enkele kilometers langs het Tjeukermeer de etappe eindigt in Oosterzee. Pffffff Bus 48 brengt je in Heerenveen waarna de trein je weer in Steenwijk brengt. De markering is bijna overal goed: er ontbreekt een markering aan het begin van het ‘voetpad’ en in natuurreservaat De Brandemeer ontbreekt op enkele plaatsen het rood-wiite bordje.