Trage Tocht Veere – Wandelen rond vestingstadje Veere

Veere begon in de 13e eeuw als havenplaats als het gehucht Kampvere of Ter Veere. In 1318 bevonden zich reeds Italiaanse bankiers, Lombarden, in Veere, wat erop duidt dat er al handel werd gedreven. De Engelsen namen de stad in handen, maar in december 1809 trokken zij zich terug. Na deze aanval gaf Napoleon Bonaparte opdracht de verdediging van de stad te versterken. Voor de bestaande bastions en gracht om de stad werd een tweede linie van bastions en wallen aangelegd eveneens met een natte gracht. De afsluiting van het Veerse Gat met een dam in 1961 betekende het einde van de garnalenvisserij. De rijke geschiedenis van Veere, een van de zeventien beschermde stads- en dorpsgezichten in Zeeland blijkt uit de vele monumenten die het kleine stadje heeft.

Het Veerse Meer is een kunstmatig brakwatermeer en een Natura 2000-gebied, dat is ontstaan door de bouw van de Zandkreekdam en de Veerse Gatdam in het kader van de Deltawerken. Voor de afsluiting was het verschil tussen hoog en laag water zo’n vijf meter. Na de afsluiting was dit verschil nagenoeg nihil. Het water is brak en is een van de weinige plaatsen in Nederland waar het heiderzeekrabbetje, de trompetkalkkokerworm en het palingbrood voorkomen. Het Veerse Meer is belangrijk voor broed- en trekvogels.

Het Kanaal door Walcheren is een waterwegverbinding tussen de Westerschelde bij Vlissingen en het Veerse Meer bij Veere. De aanleg vond plaats tussen 1870 en 1873 en droeg bij aan het economisch herstel van Middelburg. Koning Willem III opende op 8 september 1873 het kanaal. Het graven van het kanaal gebeurde met de hand en de schop omdat machines ontbraken. Grondwerkers, de zogenaamde polderjongens, deden het meeste graafwerk en woonden in barakken. Langs het kanaal ligt nog een jaagpad.

Aan het einde van de tweede wereldoorlog werden grote delen van Walcheren geïnundeerd. Hierdoor ontstonden er diepe getijdengeulen, zoals de Veersche Kreek. Om de geul of kreek werden bossen aangeplant en in de nieuwe bossen werden mooie wandelpaden aangelegd. De geulen zijn recent uitgebaggerd en de kwetsbare oevers zijn natuurvriendelijker gemaakt. In en om de kreek leven onder andere kuifeenden, kleine karekieten en rietzangers. In de Veerse Bossen leven en broeden vele soorten zangvogels zoals de wielewaal en verschillende soorten roofvogels. Bijzonder zijn de zoute weiden waar zoutminnende planten voorkomen.

Het is een ronde, uit baksteen opgetrokken stellingmolen uit 1909 en in de Zeeuwse traditie gewit. De molen is gedekt met zink en heeft een vlucht van 23,50 meter. Het is een beeldbepalende molen die van alle kanten goed zichtbaar is gelegen. De molen is gebouwd op een plaats waar eerder een grondzeiler uit 1736 stond die door brand werd verwoest.

De kerk van Veere is kolossaal en oorspronkelijk een laatgotische kruisbasiliek. De eerste kerk werd gesticht in 1332, in 1470 werd het uitgebreid naar hoe we het gebouw nu kennen. De kerk heeft door de eeuwen heen naast een religieuze functie ook vele andere functies gehad, zoals militair hospitaal en bedelaarswerkplaats. Ten tijde van de inundatie van Walcheren (1944) en tijdens de Waternoodsramp (1953) werd het zelfs gebruikt als noodopvang voor vee. Momenteel is de Grote Kerk Veere een experience- en cultuurpodium.