De wandeling is een prachtige manier om Leiden te leren kennen. In een grote boog loop je over de Groene Singels. Dit is sinds kort mogelijk door de aanleg van een vijftal nieuwe bruggen. Hierdoor loop je in een langgerekt lint rond het oude centrum. De bruggen dragen de namen Wisennia (‘wijsheid’), Lovium (‘liefde’), Helar (‘gezondheid’), Hapynion (‘geluk’) en Aeldis (‘ouderdom’). De singels waren eerst een verdedigingsgordel maar toen het zijn functie verloor, werden het mooie wandelparken waar de inwoners van Leiden konden vertoeven. Nu is er een geheel ontstaan van waaruit je overigens mooi de groene gebieden buiten het centrum kunt betreden. Cronensteyn is hier het mooiste voorbeeld van. Dichtbij het centrum liggen waterpartijen, sloten en natte gebieden met een rijkdom aan watervogels. Op de wandeling geniet je verder van bijzondere molens, stadspoorten, hofjes, de Hortus en historische gebouwen in de bijzonder mooie studentenstad.

Bedenker Rutger Burgers over deze route: ‘Vanuit het historische Leidse stadscentrum maken we een verrassende wandeling langs de singelgracht naar buiten. De tocht gaat via park Cronesteyn en De Bult naar de reconstructie van het Romeinse legerkamp Matilo. Vlakbij het station vinden we bij Museum Volkenkunde al de eerste bordjes en handwijzers van het Singelpark. De kleine parkjes en plantsoenen zijn voorbeeldig met elkaar verbonden. Achtereenvolgens doen we Park De Put en het Rembrandtpark aan. Voorbij de Hortus Botanicus maken we een uitstapje via het Van der Werfpark en de Garenmarkt. We wandelen terug naar het Singelplantsoen om van hieruit naar de stadsrand te wandelen via de Stadmolensloot en het Professorenpad. Cronesteyn is een echt polderpark buiten de stad. De veenweiden en de sloten zijn er nog in tact. Theehuis De Tuin van de Smid is een aangename pauzeplek. We doorkruisen daarna Park De Bult, aangelegd op een oude vuilstort. Vervolgens maken we uitgebreid kennis met legerkamp Matilo. Het ‘castellum’ van weleer is op prachtige wijze gereconstrueerd. Het kamp lag tweeduizend jaar geleden aan de Rijn en de Limes, de noordgrens van het Romeinse Rijk. De Oude en de Nieuwe Rijn brengen ons terug naar het Singelpark, waar dankzij de inspanningen van de gemeente een prachtig groenblauw lint tot stand komt. Alleen de bruggen al zijn het bewonderen waard. De komende jaren wordt de wandeling nóg leuker als de terreinen van de Meelfabriek en de Energiecentrale worden opengesteld.’

Dankzij de lakennijverheid behoorde Leiden van de late Middeleeuwen tot in de 17e eeuw tot de grootste steden van de Noordelijke Nederlanden. Leiden is al eeuwen een typische studentenstad en het heeft de oudste universiteit van Nederland, opgericht in 1575. De stad is een toeristische trekpleister, door haar internationaal bekende musea en de oude, vooral sinds 2000 sterk gerenoveerde binnenstad met grachten, monumentale bouwwerken en hofjes. De aantrekkelijkheid van de monumentale binnenstad is nog verder versterkt met het Singelpark, en 6,5 km lange wandelroute met nieuwe bruggen en parken.

Het Singelpark omringt het historische centrum van Leiden en volgt de 6,1 kilometer lange vestingwal rond de singels. De singelrand is over de hele lengte verbonden met onder andere 4 nieuwe bruggen zodat een fraaie wandelroute is ontstaan door groen en langs water. Het is een project van inwoners en gemeente Leiden.  Ook de Leidse Hortus botanicus maakt er deel van uit. De huidige singels zijn vanaf 1659 als onderdeel van de verdedigingswerken rond de stad aangelegd. Het groen langs deze singels is niet één park maar een keten van groenvoorzieningen die door het uitvoeren van kunstwerken één geheel moeten gaan vormen. Om de wandelroute van park tot park te realiseren zijn vanaf 2017 vijf Singelparkbruggen gerealiseerd.

Molen de Put is een replica van de houten korenmolen uit 1619 van Jan Janszoon Put. Deze laatste liet op het bastion aan het Galgewater de molen bouwen. In 1640 brandde de molen af en werd spoedig daarna herbouwd. In 1729 maakte de oorspronkelijke standerdmolen plaats voor een hoge stellingmolen, vergelijkbaar met de nog bestaande Leidse molen De Valk en had als naam De Korenmolen. Deze molen werd reeds in 1817 gesloopt en niet ter plekke vervangen door een andere molen. In 1982 vonden archeologen paalfunderingen van het achtkante molenbolwerk. Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de Rijnlandse Molenstichting op januari 1983, werd het idee gelanceerd om op het voormalige bastion een standerdmolen te herbouwen.

De Hortus botanicus Leiden is de oudste botanische tuin van Nederland. Aangelegd in 1590 en uitgebreid in de eeuwen daarna is de Hortus hét groene hart van Leiden. Hier kweekte Carolus Clusius de eerste grote tulpencollecties van Europa, en introduceerde Philipp Franz von Siebold ongeveer 700 tot dan toe onbekende planten uit Japan en China. Onderzoekers uit de hele wereld komen hier om onderzoek te doen naar de vermaarde collectie van de Hortus.

In het park vindt je onder andere een moerastuin, vlinderweitjes, een oud landgoedbos, natuurlijk beheerde weilanden, veel water en een bosplantsoen. Het is het grootste park van Leiden met 6 kilometer wandelpad. Het is ook historisch belangrijk omdat de Romeinen hier hun sporen hebben achtergelaten. In de Middeleeuwen en nog lang daarna werd de polder gedomineerd door een imposant kasteel. Het ontwerp van het park van Evert Cornet ging uit van het behoud van het bestaande polderkarakter met extra elementen om diverse vormen van natuurgerichte recreatie mogelijk te maken.

Tweeduizend jaar geleden lag hier de Romeinse legerplaats Matilo en de resten van het castellum liggen nog altijd in de bodem verborgen. Park Matilo behoort tot de kern van het UNESCO Werelderfgoed Neder-Germaanse Limes. Matilo was een grensfort aan de Oude Rijn, destijds de hoofdtak van de Rijn, langs de noordgrens van het Romeinse Rijk, de zogenaamde limes. Het fort Matilo lag op een strategische plaats waar verschillende waterlopen bijeenkwamen: de Rijn, het kanaal van Corbulo, de Zijl en de Warmonder Leede. Het castellum is bovengronds zichtbaar gemaakt in een thematisch park dat in samenspraak met de omwonenden is ingericht.