HET HOOGSTE PUNT VAN HET FRIESE WOUDENPAD, DE WOLDBERG, IS OOK EEN HÓÓGTEPUNT WAAR U DOOR DICHTE BOSSEN OVER DE GLOOIENDE HEUVEL LOOPT. ALS JE DE UITKIJKTOREN BEKLIMT, KUN JE BIJ HELDER WEER HEERENVEEN EN GIETHOORN ZIEN. RICHTING WILHELMINAOORD WAAR AAN DE LANGE BEUKENLAAN GEEN EINDE AAN LIJKT TE KOMEN. LANGS TYPISCHE HEGGEN IN HET WEILAND WANDELT U NAAR LANDGOED EESE. OP HET JUWEELTJE VAN EEN LANDGOED VALLEN ENKELE HUIZEN OP DOOR HUN BOUWSTIJL VAN ROOD HOUT.

Nat, het was nat, heel nat. Bovendien kwam ik bij station Steenwijk aan en de site www.9292ov.nl had weer eens verkeerde info over de reis naar Noordwolde. Lijn 13 zou me erheen brengen, alleen was het nummer 113 die ook nog eens op zondag niet reed. Snel geschakeld en alternatief bedacht: lopen in omgekeerde volgorde naar Noordwolde vanaf Steenwijk en terug via belbus 793 die ik onderweg dan wel anderhalf uur van te voren moest bellen en reserveren. Het ging goed, maar: nat, nat, nat. De route gaat vanaf Steenwijk door een verlaten en leeg landschap waar vroeger veel gezwoegd is. De Woldberg is absoluut mooi, vooral met de herfstkleuren. En als je denkt dat Friesland alleen maar weids met meren en vaarten is, dan wordt in dit pad en deze etappe bevestigd dat het tegendeel waar is. Uitgestrekte bossen en heidevelden, hoogtepunt landgoed De Eese en in Wilhelminaoord de overblijfselen van de Maatschappij van Weldadigheid met oude gebouwen die heel erg de moeite waard zijn. De bus was netjes op tijd: kosten € 2,50.