Saar-Hunsrück Steig – Mettlach-Loisheim am See

Mettlach, het is een van de belangrijkste steden waar porselein werd geproduceerd. Het internationale concern Villeroy & Boch AG heeft hier sinds 1801 een vestiging in de voormalige abdij van de stad. Het hotel is verlaten, het dorp is verlaten en het lijkt een slapend gebied. De natuur is daarentegen prachtig, zeker met de herfstkleuren. En de wandelvoorzieningen zijn perfect. Uitmuntend uitgekozen paden, hele goede markering en overal schuilhutten, bankjes en info over het gebied.

We worden al om half 7 gewekt door de kerkklokken. Onze kamers bevinden zich tegenover de kerk en de eerste dienst begint al. Niet erg, gezien de lengte van de etappe. Vroeg op dus, ontbijtje, lunchpakket mee en op pad. De etappe begint met een klim tot boven Mettlach. Vervolgens dalen we af naar een smalle vallei, Saarhölzbach. We wandelen over smalle paden, sommige zijn in de hellingen uitgehouwen. De route gaat langs een groot aantal grensstenen uit de tijd dat Saarland nog niet bij Duitsland hoorde. Langzaam dalen we af naar Losheim am See met onderweg de Kneip-Anlage, bekend van de voetenbaden.

De Oude Toren in Mettlach is het oudste nog bestaande sacrale gebouw en tevens het oudste nog bestaande rechtopstaande middeleeuwse bouwwerk in Saarland. Het is het laatste overgebleven deel van de abdijkerk van St. Peter en Maria in Mettlach, die in 1819 werd afgebroken. Het gebouw werd rond 990-994 gebouwd door de toenmalige Ierse abt Lioffin (985-993) als een Ottonische grafkapel voor St. Lutwinus, die rond 675 het klooster van St. Peter en Maria in Mettlach had gesticht. Het is een van de weinige nog bestaande Ottonische centrale gebouwen en een architectonische prestatie van groot belang uit de Europese Middeleeuwen.

Het bedrijf begon in het dorpje Audun-le-Tiche in Lotharingen, waar François Boch met zijn drie zoons Boch in 1748 een pottenbakkerij begon. In 1767 verhuisde het bedrijf naar het nabijgelegen Luxemburg, dit ten gevolge van de annexatie van Lotharingen door Frankrijk. In 1809 opende Jean-François Boch een fabriek in Mettlach in Duitsland. Op 14 april 1836, fuseerde het bedrijf met dat van Nicolas Villeroy en werd Villeroy & Boch. De producten worden in ruim 100 landen verkocht.

Schloss Ziegelberg is in 1878 opgericht als woonhuis voor de familie van Edmun von Bosch. Het gebouw is verfraaid met Franse vormen en sinds 1977 doet het dienst als keramiek-museum. Het heeft een tuin vanwaar je een prachtig uitzicht hebt op de lagergelegen rivier de Saar.

Onderweg kom je verschillende grensstenen tegen die de grens tussen het Saarland en Duitsland van 1930 tot 1935 aangeven. De ‘D’ op de steen staat voor Duitsland en de ‘S’ op de steen voor Saarland. De stenen zijn gemaakt uit zandsteen. Op de wandeling kom je ook nog de historische waterleiding tegen. De betonnen palen markeren het verloop van de waterleiding. Het dorp Saarhölzbach kocht in de 19e eeuw een vijver waarvoor de leidingen zijn aangelegd. Deze leidingen voorzien de stad nog steeds van water.

Sebastian Anton Kneipp was een Beiers katholieke priester en een van de grondleggers van de natuurgeneeskunde. Hij is vooral bekend om de door hem ontwikkelde ‘Kneippkuur’, een vorm van hydrotherapie. Deze maakt op verschillende manieren gebruik van water, temperatuur en druk. Deze Kneipp waterplekken zijn op verschillende plekken in het Saarland te vinden.

Loisheim am See is een klein dorpje dat vooral bekend staat om het stuwmeer. Het ligt in het midden van Natuurpark Saar-Hunsrück. Het stuwmeer behoort tot een van de meren in Zuidwest-Duitsland met de mooiste ligging. Het wordt gebruikt voor drinkwaterwinning, recreatie en waterregulering in dit gebied.