Klompenpad – Stoetwegenpad – Wandelen over historische landgoederen

Dit fotogenieke pad door het buitengebied van Amersfoort en Leusden heeft veel te bieden: prachtige natuur, cultuurhistorie, beken, boerenerven en landgoederen. Een mooi plaatje levert het bruggetje over de Barneveldse Beek op. Deze beek heeft delen met vlakke oevers waar waterdieren het land op kunnen om te schuilen of te paren. Een deel van de beek is aangepast, zodat hij mooi door het landschap kronkelt. Zo is Bloeidaal een relatief nieuw natuurgebied, dat is aangelegd als compensatie voor verloren gegane weidegebied. Op de gehele wandeling hangt nog de sfeer van de buitenplaatsen waar de rijken uit Utrecht in de weekenden vertoefden om de stank van riool en afval te ontvluchten. Lange lanen, mooie doorgangetjes en statige bomen. Helaas staat de ruimte hier nu en in de toekomst onder druk. De wandeling wordt doorsneden door een snelweg en in de toekomst is hier de nodige nieuwbouw gepland. Het toetje op het eind waar je over het jaagpad langs de Kromme Rijn loopt is prachtig.

Er waren vaak lange files bij de spoorovergang, overvolle fietsstallingen en een te kort aan parkeerplekken. Dat waren belangrijke redenen om het stationsgebied Driebergen-Zeist flink aan te pakken. De Hoofdstraat loopt nu via een onderdoorgang voor het verkeer onder het spoor door.  En door opwaardering van het station tot belangrijk onderdeel van het Programma Hoogfrequent Spoorvervoer is dit station een belangrijk OV-punt in dit gebied geworden.

De Breul is een landgoed in de Nederlandse gemeente Zeist en bestaat uit een landhuis met bijgebouwen en een park. De naam Breul komt van bruul, een ‘afgepaald gebied’. Het park met de vijver is aangelegd in Engelse landschapsstijl, waarschijnlijk naar een ontwerp van J.D. Zocher jr.. De voor de vijver weggegraven aarde werd gebruikt om heuvels in het park aan te leggen. Het huidige aanzicht van het landhuis dateert uit 1929 en is ontworpen door J.W. Hanrath.

Landgoed Schoonoord bestaat uit een landgoedpark en de lager gelegen landerijen De Bunzing (1820). De scholengemeenschap Schoonoord ligt binnen de vijvers van het parkdeel. Met de komst van het kantoor van het Wereld Natuur Fonds is in 2008 de restauratie van het landgoedpark uitgevoerd. Het parkgedeelte is vrij toegankelijk. De lager gelegen landerijen De Bunzing zijn in 2009 ingericht voor de natuur. Het is een belangrijk kwelgebied. Het Utrechts Landschap beheert park en landerijen. Met Wulperhorst en de natuurgebieden van Blikkenburg vormt Schoonoord een belangrijke ‘stepping stone’ tussen Heuvelrug en Kromme Rijn.

Het park van de buitenplaats Blikkenburg heeft vele oude bomen. Het natuurgebied Blikkenburg bestaat uit moeras, poelen, oude hakhout bosjes, een populierenbos en een nat schraalgrasland. Het ligt ten zuidoosten van Slot Zeist, aan de Blikkenburgerlaan. In dit kwelgebied zijn onder andere de waterviolier en kamsalamander te vinden. De natuurkern en de buitenplaats zijn niet toegankelijk; wel zijn er 2 lanen tussen Blikkenburg en Wulperhorst. Midden 19e eeuw waren Blikkenburg, Wulperhost en het Slot in handen van 1 familie, die de landgoederen verbonden met wandelingen en uitzichten.

Dit landgoed behoort tot de ‘Groene Driehoek’ van Zeist. Eigenaren zijn Staatsbosbeheer en Het Utrechts Landschap. Wulperhorst wordt doorsneden door de spoorlijn Utrecht-Arnhem. Over de spoorlijn liggen 2 vaste oversteekpunten van reeën. Doordat jaren geleden hekken zijn weggehaald en er nieuwe aanplant is geweest, is de oude trekroute van reeën tussen Wulperhorst en Blikkenburg hersteld. Er is een wandelroute tussen de Tiendweg en de Kromme Rijn.

 Aan het begin van de jaartelling vormde de Kromme Rijn op huidig Nederlands grondgebied een deel van de natuurlijke grens van het Romeinse Rijk. De Kromme Rijn is vermoedelijk rond het jaar 1000 v.Chr. ontstaan en was ooit de belangrijkste aftakking van de Rijn naar de Noordzee. Sinds de jaartelling begon de Lek echter een steeds belangrijkere rol te spelen. Het afdammen van de Kromme Rijn bij Wijk bij Duurstede in 1122 (in opdracht van de Utrechtse bisschop Godebald) betekende het einde van deze rivier als afvoer van Rijnwater. Ten tijde van de afdamming was de Kromme Rijn ongeveer 100 meter breed. De oudste vermelding van de naam Kromme Rijn dateert uit de 16de eeuw.