KIJK ROND IN
DE NOORDWAARDPOLDER
Ik stap op de bus waar ik in 2013 de Hollandse Waterlinie eindigde, de bushalte bij Fort Steurgat in Werkendam. Het fort moest voorkomen dat vijandelijke indringers via de Nieuwe Merwede of Biesbosch door de waterlinie zouden breken. Nu het Waterliniepad, een samenvoeging van de streekpaden Hollandse Waterlinie en de Stelling van Amsterdam, in 2019 is doorgetrokken tot Dordrecht reden om opnieuw kennis te maken met deze verdedigingslinie van water. Bij het Veer over de Nieuwe Merwede naar Kop van ‘t Land stap ik de bus uit en word overdonderd door de weidsheid van het landschap. Geen huis in de verste verte te bekennen, het enige wat je ziet is water, vogels, riet en knotwilgen.
Keet van de Snor
De wandeling start op de grens van water en land en gaat over smalle dijkjes, lichte verhogingen en natte griendbossen. Ik kijk op de routekaart en zie prachtige namen van de omliggende plassen: Het Gat van de Hardenhoek, Pannekoek, Gat van Lijnoorden en het drinkwaterbekken Petrusplaat. En dan, nog mooier, de Keet van de Snor op het eiland Houtganzewei in de Biesbosch, gelegen nabij het Gat van Kampen, hoe mooi kunnen namen van gebieden zijn. De Keet van de Snor is een voormalige landarbeiderswoning en staat prachtig tussen de mooiste knotwilgen. De griendwerkerskeet uit 1939 werd gebruikt als overnachtingsplaats voor griendwerkers, die in de Biesbosch met rijshaken en snoeimessen de wilgentenen hakten. Het moet zwaar werk zijn geweest, nu rest een recreatieve functie voor de keet.
Biesboschmuseum
Ik geniet in het Biesboschmuseum van een kop koffie met appeltaart met slagroom. Het is flink gemoderniseerd en heeft als slogan ’Omgaan met de kansen en uitdagingen die water biedt’. Hier krijg je informatie over de griend- en rietcultuur en de wereld van de griendwerkers, een beroep dat inmiddels niet meer bestaat. Kinderen kunnen in een schaalmodel leren hoe polders, dijken en waterstromen werken. Het gebouw is binnen net zo weids als het landschap buiten, ruim met een enorme glazen wand met uitzicht op het water van de Biesbosch.
De Noordwaard Polder
Via de Polder de Kroon en de Zalm en Polder Polderzand loop ik richting Werkendam. Je hebt hier het voorrecht te mogen wandelen in de Noordwaard polder. Na de hoge waterstanden in 1995 is men na gaan denken hoe men het water de ruimte kan geven. Hier werd een oud krekenstelsel hersteld en eb en vloed mogen weer invloed uitoefenen zodat nieuwe natuur zich kan ontwikkelen. Links en rechts van het wandelpad liggen nu grote waterplassen. Water als bondgenoot net zoals de bedenkers van de Waterlinie gedacht moeten hebben toen ze in 1672 de militaire verdedigingslinie tussen het IJsselmeer en de Biesbosch ontwierpen. Hier is het gebied terug gegeven aan de natuur en het water is weer de baas, net als toen. Ik eindig in Werkendam, en de hernieuwde kennismaking met het Waterliniepad was het meer dan waard.
Henrie van Zoggel, 9 september 2020
Ik schreef dit blog voor Wandelnet, Startpunt voor Wandelend Nederland.
