Wandelroute Pak de Biezen – Wandelen rond de Brabantse Kluis

De wandeling begint een beetje vreemd. Midden in het totaal lege landschap staat een imposant groot klooster. Het staat in eindeloze weilanden en vlakbij het gebied De Biezen. Het natte gebied laat op deze zonnige herfstdag prachtig lichtschakeringen zien. Over smalle dijkjes tussen elzen en wilgen kronkel je door het natte gebied. Soms mooie doorkijkjes naar de natte graslanden met in de verte de Wortel van De Mortel, de t.v.-toren op de Grotelse Heide.

De Brabantse Kluis is een herberg met boerderij die hoort bij het naastgelegen klooster Heilig Bloed, in Brabant noemen ze een klooster ook wel een kluis. De langgevelboerderij waarin onze herberg gevestigd is stamt vermoedelijk uit het jaar 1850. In 1903 is het klooster naast de boerderij gebouwd. Oorspronkelijk was de huidige boerderij het onderkomen voor het vee. Het bood plaats aan varkens, paarden en koeien. Daarnaast was er een woongedeelte voor de boer. Later werd de schuur vooral als machineschuur gebruikt en sliepen vakantiegasten van de zusters in het woongedeelte. In 2005 kwam het idee van Geert en Christa Migchels om de langgevelboerderij te verbouwen tot herberg en er gasten te ontvangen. Zo kreeg het gebouw in 2008 een deel van zijn oorspronkelijke functie weer terug. Direct achter de langgevelboerderij zien we nog steeds het boerenbedrijf.

In de landwinkel verkoopt men allerlei landelijke souvenirs, zoals een ruim assortiment aan decoratieve kippen, woondecoratie voor in- en buitenhuis, Boer zoekt tassen, streekproducten, zoals Oud Hollandse snoep en honing van het kloosterlandgoed. Maar ook is er een schap met kloosterartikelen en souvenirs uit de missie, van het klooster.

Het Missieklooster Heilig Bloed is een klooster van de Missiezusters van het Kostbaar Bloed dat zich bevindt aan de Kloosterdreef te Aarle-Rixtel. Deze congregatie, de Missiezusters van het Kostbaar Bloed, werd in 1885 in Mariannhill, bij Durban in Zuid-Afrika, gesticht door de trappist Franz Pfanner. In 1889 werd begonnen met een opleidingsklooster in het Duitse Kirchherten, maar de Kulturkampf noopte de zusters tot vertrek uit Duitsland. Ze verhuisden daarom naar een klooster in Helden-Panningen, het klooster Sint-Joseph, wat in 1901 definitief werd betrokken. Dit klooster werd snel te klein en er werd een stuk grond met boerderij in Aarle-Rixtel aangekocht, waarop een groot klooster verrees, met bijbehorende boerderij. De langgevelboerderij is dus ouder en dateert uit ongeveer 1845.

Op 15 juli 1903 trokken 74 zusters in het nieuwe klooster, en op 6 oktober 1906 werd dit tevens het nieuwe moederhuis van de congregatie. Tot die tijd was dat in Mariannhill in Zuid-Afrika. In 1910 werd een noviciaatsvleugel aangebouwd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden zieke Belgische vluchtelingen verpleegd. In 1938 werd opnieuw een vleugel, de Theresiavleugel, aangebouwd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende het klooster opnieuw tot toevluchtsoord, nu van evacué’s uit Aarle-Rixtel. Vervolgens namen geallieerde soldaten hun intrek. inds 2008 is er in de langgevelboerderij van het klooster een restaurant gevestigd. Er is in het klooster ook een gastenverblijf voor bezinningsweekenden en dergelijke. Hoewel de voertaal in het klooster lange tijd vrjwel alleen Duits was, is het sinds 2003 meertalig. De taal in de gebedstijden is afwisselend Nederlands en Duits. De kloostertuin is sinds 2011 gedeeltelijk opengesteld voor bezoekers. Het is mogelijk om naar de Lourdesgrot met de daarin aanwezige H. Hart-gebedsruimte te wandelen en daar een kaarsje op te steken. De Lourdesgrot is gebouwd in 1907 en gerestaureerd in 2011.

Naast alle werkzaamheden die de samenleving binnen de kloostermuren nu eenmaal vraagt, heeft de gemeenschap zich ten doel gesteld huis en hart open te stellen voor al diegenen die zowel geestelijk als lichamelijk tot rust willen komen. Het moederhuis heeft ook nog een tweede belangrijke taak, dat is het opleiden van jonge zusters. Jonge vrouwen die meer willen weten over een leven als missiezuster zijn van harte welkom op de meeleefdagen. Ook bestaat de mogelijkheid als geassocieerde opgenomen te worden in de congregatie.

Een landweer is een begroeide wal met aan weerszijden een sloot of greppel. Landweren waren in de vorige eeuw verdedigingslinies of veekeringen. Dat laatst is het geval op de wandeling in De Biezen. De landweer moet ervoor zorgen dat het vee op eigen grond blijft en niet oversteekt naar de andere gemeente. Deze landweer volgt de gemeentegrens tussen de gemeenten Gemert-Bakel en Laarbeek. De gemeentegrens en de landweer volgen ook het water de Ymelbeek die in een oorkond van mei 1288 al werd genoemd.

Biezen is een beheersobject van het Staatsbosbeheer dat op zich deels bevindt in de gemeente Laarbeek en deels in Gemert-Bakel. Het is een gebied met welig begroeide natte loofbossen op lemige bodem in de gemeente Laarbeek, in een rustig gebied op korte afstand van het Missieklooster van Aarle-Rixtel. Er is populierenaanplant, droog eikenbos en broekbos. Er liggen ook schrale en bloemrijke graslanden. Het bestaat uit ook nog enkele apart gelegen landschapselementen en botanisch rijke schraalgraslandjes waar onder meer de vleeskleurige orchis groeit. Het hele gebied watert (deels via de Esperloop) af naar de Snelle Loop, die voorbij Gemert uitkomt op de rivier de Aa.

Aarle-Rixtel, ook wel ‘Ale’ in de volksmond genoemd, is een dorp, voormalige heerlijkheid en voormalige gemeente in Noord-Brabant, gelegen in de Peelrand. Het dorp staat bekend om zijn textielindustrie en klokkengieterij.

De klokkenindustrie had een lange geschiedenis die zich tot in 2014 voortzette. Met name kerkklokken werden geproduceerd door de firma Koninklijke Petit & Fritsen. Petit & Fritsen behoorde hiermee destijds in Nederland tot de laatste twee nog in bedrijf zijnde klokkengieterijen: in Asten (niet ver van Aarle-Rixtel) is nu nog de laatste Koninklijke Eijsbouts (van de familie Eijsbouts). Deze gieterij heeft de activiteiten van Petit & Fritsen overgenomen. De textielindustrie werd, onder de huidige naam Artex b.v., in de eerste plaats gevestigd door textielfabrikant Louis van Kimmenade in 1944 De familie Van de Kimmenade was tot aan eind jaren 70 een van de bekendste textielfamilies van Noord-Brabant. Eind jaren 80 van de 20e eeuw werd Artex door Hunter Douglas overgenomen. In 2007 zijn ook de activiteiten van Weverij de Ploeg in Artex ondergebracht.