Skip to main content
search

WaddenWandelen – Terschelling – West-Terschelling-Hoorn – Wandelen door het Formerumbos

KIJK ROND BIJ

HET ARJENSDUIN

Midsland, het Formerumbos en Hoorn

TERSCHELLING IS EEN EILAND MET VEEL AFWISSELING: BOS, HEIDE, POLDER, DUINEN, ZEE EN STRANDEN MET DAARTUSSEN IDYLLISCHE DORPJES. VEEL VAN DIT ALLES KOM JE IN DEZE ETAPPE TEGEN. HOORN, HET AGRARISCH LINTDORP, HET FORMERUMBOS MET EXOTISCHE BOOMSOORTEN EN DE LANDERUMMERHEIDE WAAR DE STRUIKHEI GROEIT. 

De wandeling geeft meteen het idee dat je weg van alle zorgen bent, het eilandgevoel. Wandelen in all rust en stilte, je komt bijna niemand tegen, en na de drukte van de boot en de haven wandel je rustig omhoog de duinen in. Je komt hier niemand tegen, langzaam stijgend naar het Arjensduin. Hier heb je een prachtig uitzicht over het eiland met in het zuiden de Waddenzee, in het noorden de Noordzee, de duinen, de graslanden richting Midsland en de mooiste wolkenpartijen boven je. Het is voor mij het mooiste plekje van het eiland, op het mooiste waddeneiland. Niet zo druk als Texel, gevarieerder dan de andere eilanden en met de meeste sfeer. Via de Landumerheide kom je in Hoorn, bekend van de zanger Hessel met zijn grootste hit ‘Terug naar Terschelling’. Een prachtige wandeling om het rondje Terschelling te starten en het eilandgevoel te krijgen.

Lees mijn blog wat ik voor Wandelnet over Terschelling schreef

West-Terschelling

West-Terschelling is de hoofdplaats van het eiland en ligt direct aan de Waddenzee bij de veerhaven. In dit dorp tref je een aantal gezellige winkelstraatjes met behoorlijk wat restaurants, cafés en natuurlijk winkels. Het meest kenmerkende van West-Terschelling is Vuurtoren De Brandaris die op een plein midden in het centrum staat. Bij het dorp liggen een veerhaven en jachthaven aan een natuurlijke baai waar ook de veerboot aanmeert. De bewoners van het eiland noemen West-Terschelling afgekort West. De oude kern van het dorp wordt door de bewoners ‘Oud-West’ genoemd.

Wandeling op Terschelling van West naar Hoorn bij de Brandaris

Arjensduin en het duinmeertje van Hee

Arjensduin Het Arjensduin ligt, wanneer u uit westelijke richting komt, achter het duinmeertje bij Hee. Er is op dit duin een uitkijkpunt aangelegd. Het Arjensduin is ook aan verstuiving onderhevig geweest. In de 19e eeuw gaat het fors aan de wandel en bedekt enkele landerijen. Wanneer de boerderij ‘De Kooi’ dreigt begraven te worden, vindt in 1885 afbraak van deze boerderij plaats. De naam ‘De Kooi’ duidt op de eendenkooien die in dit gebied hebben gelegen.

Het meertje van Hee werd gevormd in 1962 door de behoefte aan zand om hiermee de dijken te verhogen. Sinds 1970 wordt het als recreatieplas gebruikt en sindsdien gebruikte de bezoekers van omliggende parken het als badplaats. Het Duinmeertje te Hee is, naast het strand, één van de plekken op Terschelling waar er heerlijk gezwommen kan worden en het is vernoemd naar het bijliggende plaatsje Hee.

Wandeling op Terschelling van West naar Hoorn bij het Arjensduin
Wandeling op Terschelling van West naar Hoorn bij het Arjensduin

Midsland

Midsland, het op één na grootste dorp van Terschelling, gelegen midden op het bewoonde deel van het eiland. Een dorp met een roemruchte geschiedenis. Een dorp, dat de afgelopen eeuw een enorme ontwikkeling heeft doorgemaakt. Zoals de meeste dorpen op Terschelling heeft Midsland een agrarische oorsprong. Midsland ontstond ooit op een stukje strandwal met duinbegroeiing te midden van een zeer natte omgeving. Door gunstige ligging met een slenkverbinding naar Striep groeide het dorp na 1500 uit tot het bestuurscentrum van Terschelling. Het Polderhuis en het Drosthuis getuigen nog van deze functie, die nu toebedeeld is aan West, waar het huidige gemeentehuis is gevestigd.

Na de Tweede Wereldoorlog heeft vooral in de jaren 50 het toerisme een grote vlucht genomen. Midsland werd met in haar omgeving een groot aantal campings en hotels een belangrijk toeristisch centrum. Veel van de huizen zijn in die tijd aangepast om de toerist van moderne gemakken te voorzien. Gelukkig zijn er nog een aantal monumentale gevels te bewonderen.

Wandeling op Terschelling van West naar Hoorn bij de kerk in Midsland

Stryper Wyfke

De legende van `t Strieper Wyfke is ontstaan na de brand van West-Terschelling door de Engelsen in augustus 1666. Het verhaalt dat een peloton Engelse mariniers na het brandschatten van West een strooptocht ondernam in oostelijke richting over het eiland. Aangekomen vlak bij het Strieper kerkhof  werden de bijgelovige Engelsen argwanend bij het zien van die mysterieus aanziende heuvel met die vreemde stenen zerken. Zij vroegen aan een oud vrouwtje wat de betekenis is van deze heuvel. Zij sprak de overbekende woorden: ‘Er staan er bij honderden, maar er liggen er bij duizenden!’
Dit antwoord sloeg de Engelsen de schrik om het hart en zij maakten rechtsomkeert terug naar West, naar de schepen. Zij meenden uit haar woorden op te maken, dat er achter de heuvel een hinderlaag lag. Het vrouwtje heeft het eiland van verdere plundering behoed. Zij bedoelde echter, dat er honderden grafstenen staan, maar dat er wel duizenden mensen begraven liggen.

Wandeling op Terschelling van West naar Hoorn bij het Stryper Wyfke
Wandeling van Hoorn naar Midsland aan Zee op Terschelling van WaddenWandelen bij het kerkhofje van Midsland

Landerummerheide

De Landerumerheide is het enige stuk overgebleven heide in de oude binnenduinen op Terschelling. De andere heideveleden in de oude duinen zijn overal met bos beplant. De Landerumerheide ligt tussen Midsland-Noord en het Formerumer Bos. Het bijzondere van deze eeuwenoude heide werd al in 1929 onderkend. De boeren scharen al lang geen vee meer in op de Landerumerheide, maar toch verandert het niet in een loofbos.

De hei aan de vaste wal verandert altijd in bos als er niet beweid of geplagd. Op de Landerumerhei gebeurde dat lange tijd niet. Een mengsel van struikheide en kraaiheide, met stekelbrem en kruipwilg leek hier het eindstadium van de ontwikkeling te zijn. Begin jaren tachtig kwamen er toch berkjes en Amerikaanse vogelkers in de heidevelden. Dat kwam waarschijnlijk door bemesting met stikstof door de zure regen. De heide werd steeds meer verdrongen door boompjes, braamstruiken, riet en grassen. Sinds 1988 begrazen Drentse heideschapen, geiten en pony’s het gebied, met als doel de heide in stand te houden.

Wandeling op Terschelling van West naar Hoorn op de Landerummerheide

Formerumerbos

Bij het plaatsje Formerum op Terschelling is tussen 1920 en 1935 het Formerumerbos aangelegd. Ter voorkoming van duinuitbreiding is een grote variatie aan bomen geplant. De beplanting werd bemoeilijkt door de grondwaterstand en de onvruchtbare grond. De grondwaterstand kon in het aangelegde bos niet op peil gehouden worden. Als oplossing zijn tal van sloten gegraven om overtollig water weg te voeren naar de zee. Om de jonge dennen toch te laten wortelen werden op drie plaatsen in het Formerumerbos turfdôbes gegraven. Hier werden bolsterturven in water gelegd om vervolgens tegen de wortels van de jonge dennen gelegd te worden. Het Formerumerbos is een van de meest veelzijdige bossen op Terschelling.

Wandeling op Terschelling van West naar Hoorn in het Formerumerbos

Leave a Reply

Close Menu
CHOOSE YOUR LANGUAGE