Trage Tocht Beegden – Wandelen tussen de Maasplassen

De wandeling wordt overal omgeven door water: de Lange Vlieter, de Boschmolenplas, het kanaal Wessem-Nederweert, Maasplassen, de Maas en sluis Panheel. Maar overal heet Rob Wolfs verrassende paadjes gevonden, bijna allemaal onverhard met mooie doorkijkjes naar het omringende landschap. Het water in de plassen is ontzettend helder, zo helder heb ik het nog nooit gezien. En verderop is sluis Panheel mooi om even te kijken naar de schepen die de grote sluis passeren. Het was weer eens in Limburg een wandeling, lang geleden, reden om er snel weer terug te keren.

Beegden (Limburgs: Bieëgdje) is een kerkdorp in de gemeente Maasgouw en heeft een landelijke ligging tussen de dorpen Heel en Horn, de Maas en natuurgebied de Beegderheide en ligt vlak bij de stad Roermond. Beegden heeft een prachtige oude dorpskern. Nieuwbouw en mooi verbouwde oude dorpsboerderijen uit de 18e en 19e eeuw vormen een harmonieus dorpsbeeld. Het middelpunt is de Sint Martinuskerk. Deze kerk is gebouwd na de 2e Wereldoorlog omdat de oude kerk in 1944 werd opgeblazen.

De Maasplassen zijn kunstmatige meren aan de Maas in het Limburgse Maasland. Ze liggen zowel in Belgisch- als Nederlands-Limburg. Hun gezamenlijke oppervlakte bedraagt ongeveer 30 km².`De Maasplassen zijn grindgaten, ze ontstonden door de winning van grind dat er voorkomt dankzij afzetting door de Maas. Grindwinning aan de Maas begon al in de 19e eeuw. Na de Tweede Wereldoorlog begonnen ondernemingen de uiterwaarden grootschalig af te graven. Na 1990 is de grindwinning afgebouwd, al wordt er nog op enkele plaatsen grind gedolven. De grindgaten bleven als grote littekens in het dal van de Maas achter. Een nieuwe bestemming werd gevonden in de waterrecreatie. Er kwamen stranden, watersportgebieden, natuurgebieden, jachthavens en campings. Het plassengebied tussen Thorn en Roermond vormt een 15 km² groot aaneengesloten recreatiegebied. Veel Maasplassen in België maken deel uit van het Rivierpark Maasvallei.

De molen is ergens na 1790 bij Panheel als een open standerdmolen. Het onderstel was dus niet ommuurd en bedekt zoals nu. In 1856 is de molen verplaatst naar de rand van de Beegderheide alwaar hij nu staat. In 1928 zijn de stenen muren aangebracht en is het dak voorzien van asfaltpapier. In 1965 werd de molen buiten bedrijf gesteld en werd er gemalen met behulp van een elektrische hamermolen. De molen werd in 1969 gerestaureerd, waarna er incidenteel nog gemalen werd. In 1997 werd ontdekt dat de bonte knaagkever het houtwerk zwaar had aangetast. De gemeente Heel kocht de molen en restaureerde die grondig, waarna ze in 2000 heropend kon worden.

In Heel heeft de waterleidingmaatschappij Limburg ( WML ) een waterproductiebedrijf met waterbekken ‘de lange vlieter’.
Schoon water is prioriteit hier prioritei nummer één, maar door het gebied natuurvriendelijk in te richten en ecologisch te beheren wil WML waterwinning en natuur combineren.

De Boschmolenplas ligt ten westen van het dorp Heel (gemeente Maasgouw) en is net als de overige Maasplassen een voormalig grindgat. De plas is inmiddels een begrip in duikminnend Nederland en geniet zelfs bekendheid tot ver over de Belgische en Duitse grens. Het hele jaar door komen mensen van heinde en verre om een duik te maken in de Boschmolenplas. De plas, met een diameter van ruim 1 km, wordt gevoed met grondwater, dat op een natuurlijke wijze is gefilterd. Door het bijzonder heldere water is een zicht van 12 m niet ongewoon. Als gevolg van de uitstekende waterkwaliteit is de Boschmolenplas het toneel van een zeer rijke onderwaterflora- en fauna, die in combinatie met de aanwezige kunstmatige objecten zorgt voor een aantrekkingskracht voor vele duikers.

Het Kanaal Wessem-Nederweert is een verbindingskanaal tussen de plaatsen Wessem en Nederweert in de Nederlandse provincie Limburg. Het kanaal is 17 km lang en werd officieel geopend op 22 oktober 1929. Het verbindt de Zuid-Willemsvaart en Noordervaart bij Nederweert met de Maas bij Wessem. In het kanaal ligt één sluis: sluis Panheel. De sluis heeft met bijna 8 meter het op twee na grootste verval van alle sluizen in Nederland. Het complex omvat twee sluizen: de oude sluis (gebouwd tussen 1925 en 1928) en de nieuwe sluis ernaast (gebouwd tussen 1986 en 1992). De oude sluis is een spaarsluis en is daarmee voor Nederland uniek in zijn soort. Naast de oude sluis liggen twee spaarbekkens en twee andere bassins zijn in de betonnen sluiswand uitgespaard, onzichtbaar vanaf de buitenkant. Deze vier spaarbekkens kunnen in tijden van waterschaarste wel tot 60 procent van het schutwater besparen. De werking ervan berust op het principe van de communicerende vaten. De vier spaarbekkens liggen op verschillende hoogtes, waardoor het mogelijk is om het water uit de sluis in etappes in de spaarbekkens op te vangen, om vervolgens het water in de sluis bij het vullen te hergebruiken.