Melmore Head, heuvels en zandstranden
KAAP MELMORE VORMT HET UITEINDE VAN HET RUIGE SCHIEREILAND ROSGUILL EN WORDT OMGEVEN DOOR HET RUIGE WATER VAN DE BAAIEN MELMORE BAY EN SHEEP HAVEN. IN VROEGERE TIJDEN WERDEN DE STAMHOOFDEN VAN DONEGAL OP DEZE LANDTONG BEGRAVEN. NU IS DE STREEK EEN POPULAIRE VAKANTIEBESTEMMING VOOR DE MENSEN UIT DERRY CITY. MELMORE HEAD BESTAAT VOORNAMELIJK UIT EEN PAAR HEUVELS, WAARUIT ROTSACHTIGE UITSTULPINGEN IN ZEE STEKEN. HIER HEB JE OP DE NATTE GRONDEN MOOIE UITZICHTEN OP DE KUST EN VORMT HET EEN DECOR VOOR EEN MOOIE WANDELING.
De gronden zijn nat door de sponswerking van de bodem. Hierdoor loop je soms half in het water en moet je van graspol naar graspol springen om geen natte voeten te krijgen. Schapen lopen hier overal rond. Ierland is tenslotte het eiland van de schapen. En overal de ruige kust in de buurt met zelfs een zandstrandje wat bijna tropisch aandoet en met de blauwe zee in de buurt. Het is hier verlaten en je komt niemand tegen. De zee buldert tegen de kust en in het rondje om de berg van 163 meter loop je tenslotte naar een wat drukker gebied met een camping. Maar ook hier is rust, de omgeving doet het denk ik. Niet voor niets vluchten de mensen uit Londonderry hier naar toe. Aan het eind van de camping drink ik een biertje geserveerd door de campingbaas. Hij liep de wandeling vele keren in zijn jeugd, om de schapen bij elkaar te drijven. ‘The weather is extremely good this year.’ Dat valt ons ook op, geen regen te bekennen en volop zon. Hij wijst ons op de natte gronden waar hoogveen ontstaat en de verscheidenheid aan vogels op deze landpunt. De wandeling is een mooi kennismaking met het noorden van Ierland, ruig, met rust en altijd vriendelijke mensen.
De wandeling start bij het zandstrand waar je uitkijkt over de baai in het noordwesten. Via een olifantenpaadje waar de oriëntatie bij stormachtig weer lastig is. Nu niet, de zon schijnt en het is warm en het uitzicht is de fantastisch met de uitgestrektheid van de Atlantische Oceaan voor je.
Dan rijst direct de Crocknasleigh van 163 meter op. De route lijkt onbegaanbaar maar kort. Zo bereik je de top van het zadel en kunt prachtig rondkijken over de baai en het schiereiland. Hier zijn de scherpe kliffen van Horn Head te zien, een bestemming voor later in de week. De Atlantische Oceaan is weids en in de verte zie je Tory Island, een eenzaam eiland in de zee.
In het noorden ligt Melmore Head, de verste rand van het schiereiland Rosguill. Een ruig landschap verspreidt zich hier en grenst aan alle randen van de zee. Vooral aan de noordwestelijke grens van Melmore Head is de kust rotsachtig en wild en lange stranden strekken zich uit langs de monding van Mulroy Bay.
De wandeling volgt geen bepaald pad dus je loopt over nat land en door bloeiende heide het rondje over het schiereiland. Maar de beloningen op de wandelingen zijn groots, je bent klein in het grote niemandsland. De terugweg via de camping is minder rustig maar enkele uitstapjes naar de mooie strandjes maken veel goed.
