Grenslandpad – Achelse Kluis-Stamproy – Over de IJzeren Rijn

IN DEZE ETAPPE PASSEERT U DE IJZEREN RIJN EN DE LAURABOSSEN TOT IN STRAMPROY. WAAROM DE SPOORLIJN TUSSEN ANTWERPEN EN MÖNCHENGLADBACH IJZEREN RIJN HEET, HET WAS EEN ALTERNATIEF VOOR DE SCHEEPVAART VAN DE HAVENS NAAR HET ACHTERLAND IN DUITSLAND. WAAROM DE BOSSEN BIJ WEERT LAURABOSSEN HETEN, ZE DANKEN HUN NAAM AAN DE LAURAMIJN IN ZUID-LIMBURG WAARVOOR DE BOSSEN HOUT MOESTEN LEVEREN VOOR HET STUTTEN VAN DE MIJNGANGEN. NU KUN JE GENIETEN VAN DE NATUUR.

Eigenlijk was ik van plan om van Borkel-Schaft naar Hamont te lopen via de Achelse Kluis. Het gedeelte Borkel-Achelse Kluis had ik al eens eerder gelopen als gedeelte van het Brabants Kempen- en Vennenpad. Toen ik in de buurtbus stapte, vroeg ik aan de chauffeur die als vrijwilliger op de lijn werkt of je niet in Achelse Kluis kon komen: ‘Dan breng ik je er wel even naar toe’. Waar kom je dat nog tegen. Hierdoor de plannen snel gewijzigd en van Achelse Kluis via Hamont doorgelopen naar Stramproy. Wel ver, 36 kilometer, maar het weer was goed en gewoon gaan. Het viel wel tegen, schoenen die eigenlijk voor de bergen zijn bedoeld, leverde toch een blaartje op. Via Hamont en Lozen door omvangrijke bospartijen maar ook door natte gebieden die door het Kempens Kanaal en Zuid-Willemsvaart worden gevoed. Daartussen wel kilometers lange en rechte gedeelten langs deze kanalen en langs de grens met België. Er wordt aan de grens veel nieuwe natuur ontwikkeld en dat maakt deze etappe bijzonder. In het Wijffelterbroek voor Stramproy zijn zeer veel eikenprocessierupsen actief. Dat merkte in ‘s avonds na de etappe toen heel mijn armen onder de uitslag zaten. De terugweg gaat van Stramproy naar Weert via diverse lijnen waaronder lijn 190. In Weert met de trein naar Eindhoven en daar met meerdere lijnen, waaronder 171 en 172, naar Valkenswaard. Hier kun je ‘s morgens elk half uur de buurtbus naar Borkel en Schaft nemen. De markering is overal goed.